Azıcık Seher

Tüm hayallerimle Islanırken…
Boyası sökülmüştü sanki zamanın
Karışmıştı herşey herşeye..
Talan olmuşlar hem çok fırtınada..
Ben o zaman hissetmiştim..
O dem anlamıştım ne zor hayat..
Ne yoksa elimde bir bir gitti..
Varlar benim değildi zaten..bana verilmişti..
O vakit üşümüştüm..
Anlamıştım direnmekmiş hayat,
Can havliyle atılmakmış ortalığa..
Kucağına düşmekmiş koşarken hasretin..
Vuslata bir adım kala..
Sabah karartılarında umut doğmakmış..
Umud en karanlıktan sonra gelirmiş..
Yaşamak işte, bildiğin gibi..
Süzülmekmiş her anında an´ın..
Ve biraz daha büyüdüm, daha küçücükken ellerim..
Sözlerim daha dökülememişken kelimelere
işte daha çabuk akıyorum hayattan..
daha hızlı koşuyorum takatsiz hislerle..
haberim bile olmuyor..
işte bak yine güneş doğdu
üşümüşken hem de..
Merhametiyle ısındım yine..
Serildim hayat ipine..
Halim hal değil..
Nicedir derim derdim kar benim
Bu pazardaki benim değil..
Satılmaz da eskilerim..
Gözyaşım bile ıslak değil bak..
Emaneten yaşıyorum..
Emanete sadık kalarak..
Şükran dedim, şükür diledim..
Aç umuda yorgun kapılarımı..
Utanayım kalbimin karşısında..
Mal benim değil Senin Rabbim..
Tasarrufuna yok artık diyeceğim..

…
Tutunamam derken hayata..
Kök salıyorum hergün yaşama..