Hatırlayınız!..
18 Nisan 1999 seçimleri öncesi idi.
Ecevit 11 Ocak 1999 tarihinde azınlık hükumeti kurmuş, seçime gidilecekti.
Tam da seçim öncesi PKK terör örgütü elebaşı Öcalan Suriye’den çıkarılmış; Rusya, Atina derken Kenya’da derdest edilip yakalanmıştı.
Büyük bir olaydı bu.
Hükumet için de büyük bir başarı idi aynı zamanda.
Daha yakalandığı an uçakta, “Abdullah Öcalan, memlekete hoş geldin” sözlerine karşılık:”Ben ülkemi severim. Annem de Türk’tü. Bir hizmet imkânım olursa yaparım. Hizmet gerekirse yaparım. Türkiye’ye dönünce hizmet edeceğim. Fırsat verirseniz, hizmet ederim.” şeklinde cevap vermişti, Öcalan.
Dikkat ediniz!..
“Hizmet ederim” diyor.
Etti de…
Ecevit 1999 seçimlerinde birinci parti oldu.
Sadece Ecevit değil elbette bu işten nemalanan.
MHP de bu seçimde patlama yaptı.
Tarihindeki görmeyeceği bir oy oranına ulaştı ve iktidara ortak oldu.
Böylece;
Ardından Anasol- M hükumeti kuruldu.
Sanki benzer bir hikaye de Gara olayları ile yazılmak istendi.
İktidar cephesi orada bir mağarada esir tutulan 13 vatandaşımızı kurtarmak için karar vermiş. Planlar yapılmış, harekat düzenlenmiş. Belki üst düzey terör elebaşlarından da bazıları derdest edilecekti.
Görünen o ki olay planlandığı gibi gitmedi.
Terör örgütü 13 vatandaşımızla birlikte üç subayımızı da şehit etti.
Erdoğan’ın vermek istediği müjdeye de engel oldu böylece.
Bunu kendi ağzından öğreniyoruz, “Esirlerimiz kurtarmak istedik, ama olmadı” sözleriyle.
Peki altı yılı aşkın bir süre orada olan esirleri kurtarma için niçin böyle bir zaman seçildi?
Bu sorunun bir çok cevabı olabilir.
Ancak bir yönü iç siyasetle alakalı gibi.
Sanki planda olan bir erken seçime malzeme olacaktı bu operasyon.
Bu artık daha net gözüküyor.
Şayet başarı yakalansa, hele ki üst düzey birileri de ele geçse bu iç siyasette büyük bir malzeme olarak kullanılacaktı.
Tıpkı Ecevit olayında olduğu gibi.
İçeride ve dışarıda iyiden iyiye sıkışan hükumete bir nefes aldıracaktı.
Erken seçim kampanyası da bu başarı üzerine kurulacaktı.
Olmadı…
Fakat bu olay burada kalmayabilir.
Belki bu bahane edilerek daha büyük bir operasyon ve daha büyük bir başarı hikayesi yazılmak istenebilir.
Yetkili kişileri şiddetli açıklamaları bunu gösteriyor.
Maalesef bizim siyasetin kötü bir huyu bu.
Bazen böyle olayları iç siyaset malzemesi yapmak yani.
Aslında son zamanlarda terör konusunda ciddi başarılar vardı.
İç İşleri Bakanlığının sıkı çalışması ile ülke içinde uzun bir süredir ciddi bir terör eylemi olmadı.
Hükumet cephesindeki tek başarı hikayesi bu idi zaten.
Ekonomik kriz, işsizlik, yoksulluk, enflasyon gibi ciddi bir kriz ortamında en azından güvenlik problemi en az düzeyde idi.
Fakat bu yeterli görülmemiş olacak ki daha büyük bir hikaye istendi.
Bu büyük hikaye gölgesinde erken seçime gidilecekti.
Bu gerçekleşmedi.
Peki eken seçim ihtimali suya mı düştü?
Zannetmiyoruz…
Çünkü iç ve dış baskılar çok arttı.
Hükumet öyle veya böyle yakın bir seçime gitmek durumunda.
ABD Başkanı Biden etkisi de iyiden iyiye hissediliyor.
Bu şartlarda Hükumetin bir erken seçimden başka alternatifi kalmadı gibi.
Belki daha başka büyük bir hikaye yazılacak…
Belki daha başka atraksiyonlar olacak, bilmiyoruz.
Ancak bildiğimiz bir şey var ki, o da krizlerle tıkanan siyaset yolunun ancak bir erken seçimle açılabileceğidir.
Bundan iktidarın da kaçması mümkün değil gibi gözüküyor.
Bakalım, hayırlısı.
“Mevlâm görelim neyler
Neylerse güzel eyler…”
Benzer konuda makaleler:
- Baskın bir erken seçim hamlesi mi?
- 2020 Erken seçim yılı mı?
- 104 generalden ilginç çıkış
- Erdoğan seçimle gitmez mi?
- “Apo” keşke “Abdullah” olsaydı
- Kudüs’ten dünyaya yayılan tehlike
- Allah Basiret Versin!…
- Nasihat istersen…
- Evet veya hayır, Ak Partinin sonu mu?
- “Boşuna uğraşmayın, Atatürk’le özgürlükçülük bağdaşmaz”
Ahmet Said Kardeşim, inan ki çok ayıp şu söylediğiniz: “Ekonomik kriz, işsizlik, yoksulluk, enflasyon gibi ciddî bir kriz ortamında en azından güvenlik problemi en az düzeyde idi.” Böyle birşey var da onun için mi sokak kısıtlamalarının kaldırılmasını istiyor bu millet?
Siz hangi dünyada yaşıyorsunuz acaba azizim? Ne menem bir Risale-i Nur talebeliği bakışıdır bu! Ben Manisa’da yaşıyorum, üniversitede hocayım ve her sabah evimin önünden geçen fabrika servislerinin sayısını sayamıyorum bile… Bu mu ekonomik kriz size göre? Son bir senede sadece Manisa’da kaç tane yeni fabrika tesisi açıldığını biliyor musunuz? Teknofest’e kaç başvuru yapılmış acaba? Hiç gözünüze ilişmemiş galiba!