Hamdi Yeşildağ’ın ardından

“İnsan sevdiği zata benzemek ister” kaidesince, rahmetli Hamdi Yeşildağ Ağabeyimi; hâl, etvar ve kaalen taklid etmeye çalışırdım. O da bir baba şefkati ve her zamanki neşeli hâliyle yanlışlarımı düzeltirdi.

Rahmetli babamın vefatını, öğrenci iken bir Ramazan sahurunda gördüğüm rüya ile hissetmiştim. O rüyada, babamın elini öpmüş ve vedalaşmıştım.

Uyanınca, aynı evi paylaştığım arkadaşlarıma “Her halde babam vefat etti” demiş, arkadaşlarım da “Nereden çıktı bu?” şeklinde mukabele etmişlerdi.

Rahmetli Hamdi Ağabeyimi de Türkiye dışında, Ürdün topraklarındayken bir anda derhatır eylemiş ve akabinde de cep telefonuma ‘vefat mesajı’ gelmişti.

Hamdi Ağabey, benim için baba mesabesindeydi, çünkü evliliğimiz için o bizim ‘elçi’miz olmuştu. Onun vefatını da tıpkı babamın vefatı gibi hissetmiştim.

Yurtdışında olmam münasebetiyle cenazesine katılamadım ve buna çok üzüldüm. Fakat binlerce Nur Talebesinin omuzlarında ahirete uğurlandığını öğrenmem bir teselli olmuş oldu.

Dua kaynağımız olan Hamdi Ağabeyimizi sık sık ziyaret ederdik. Son zamanlarda, ‘felç’li olması sebebiyle, bizimle konuşamaz, ama ziyaretimizden son derece memnun olduğunu hissettirirdi. Ahirette, bütün Nur Talebeleriyle birlikte haşrolmayı niyaz ediyorum. Yeni Asya’nın emektarı olan “Şoför Hamdi” Ağabeyin mekânı Cennet olsun İnşallah.

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*