Hz.Üstad’a…

Ey nurları yüzyılları aydınlatan Üstâd

Âciz seni binlerce duâlarla eder yâd

Bir asra yakın ömrünü Kur’ân’la geçirdin

Sünnet yolu ihyâ ile tecdîdle bitirdin

Hâkim olacak din-i mübin hem de cihâna

Hükmeyleye Kur’ân dedin âhir-i zamana

Dinsiz kalamaz Rus, o da teslim olur İslâma

Kur’ân’dan alıp feyzini ensâli uyardın

Ektin yine nûr bahçeni afakını sardın

Söndürmek için nurunu tecrîd ediverdi,,,

Hiç ummadı ancak yüce hizmet göğe erdi

Kur’ân’dan alıp nurunu hizmetle Habib’e (asm)

Mahbûb oluverdin o mübarek ve tabibe

Nur mesleğinin hizmeti Kur’ân ile sünnet

Müminleri i’lâ ediyor ondaki safvet

Zalimleri te’dib ediyor ondaki heybet

Dünyayı o itmişti elinin gerisinden

Dik durdu kanâatle muarrâ hepisinden

Yalnız O’na bağlandı edip millete hizmet

Asla o mübarek nice kim çekmedi minnet

Zâlimlere mülhitlere meyletmedi bir an

Hakkın eri neşreyledi envâr-ı Kur’ân

Kaç kimse görürsün bütün emvâli sepette

Seksen küsur ömrün taşınır varide “yed”de

Tahsis edivermiş ömürün emrine sol kün

İkram-i İlâhî hem olunmazsa ne mümkün

Gözler ve gönüller bu mühim noktada elhak

Etmişti feda ahiretin ondaki ahlâk

Dünyadaki lezzet acı bal zehr nazarında

Şöhret ve makamlar dahi bir hiçti yanında

Da’vâsını Kur’ân ile sünnetle müeyyid

Gökten melekût âlemi eyler onu te’yîd

Minnet çekemez fıtratı o dillere destan

İzzetle hayat sürdüğü ma’lûmudur a’yan

Zalimlerin evlâdına şefkat ediyordu

Ma’sûmlar için vâlidi hem affediyordu

Mürşitleri irşâd için tavzif eden Allah

Bir katre zülâl mâ idi ol ârif-i billah

Kur’ân-ı Kerim’in yüce nurlu neferidir

Bid’atlara set çekti riyadan o berîdir

Hizmette usûl bol okuyun nurlu risâle

Ashab yolunun mesleğidir harikulade

İkâzlara telkinlere nefsiydi muhâtab

Hiç kimseyi, incitmez eder kendine hitâb

Yerlerdeki göklerdeki irfanına şâhid

Dinlenmedi bir an o büyük şanlı mücâhid

Binlerce gönül şevk ile da’vâsınadır ram

Peygamberimin müjdesidir asradır ikram

Binlerce nesillerle o hizmette ve zinde

Şefkat dolu Peygamberimin nurlu izinde

Mümkün değil Üstâd seni elfazla ifâde

Allah biliyor çaresizim işte bu sâde

Vasfeyleyemem zâtını ey nur dolu Üstâd

Evsâf-ı cemâlin bu kelîm eyleyemez yâd

Rahmetle anar zâtını bîçâre Sabâhî

Mahşerde beraat ede tâ rûy-i siyâhî

Mağrurları mecrasına irca eden Allah

Bir damlaya “kün” der eder umman onu billah

Ey kâri’! Bu methin ki muhatabı Nebî’dir (asm)

Efhâm-i rusûlün şu Said konca gülüdür,

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*