Peygamberimiz (asm) bir gün Mekke’nin eşrafından ve ileri gelenlerinden bir gruba İslam’ın güzelliklerini anlatıyor, onları imana davet ediyordu. Bu kişiler kentin en tanınmış kişileri ve meşhurları olduğu için onların iman etmesi ile bir çok kişinin de iman edeceğini umuyordu. Bu nedenle onlara ısrarla hakikatleri anlatmaya devam ediyordu.
Tam bu esnada kendisi görme özürlü olan Abdullah ibn-i Mektum uzaktan çıkageldi.
“Ya Resulullah bana İslamı anlat, bana öğüt ver” dedi.
Peygamberimiz işe yüzünü çevirerek durumdan biraz rahatsız olduğunu ifade etmeye çalıştı. Çünkü o anda Mekke büyüklerine iman hakikatlerini anlatmakta idi. Belki onlar iman edecekler ve bu sayede belki de Mekke’de büyük bir topluluk iman edecekti. Bu niyetle İbn-i Mektum için yüz hatlarında memnuniyetsiz bir görüntü ortaya çıktı. Peygamberimizin tavrı konuşma adabı çerçevesinde çok normal sayılabilecek bir davranış şekli iken, Alemlerin Rabbi bundan razı olmadı, daha konuşma biter bitmez Cebrail Aleyhisselamı vahiy ile gönderdi.. Cebrail Aleyhisselam Abese suresinin ilk ayetlerini okudu. Burada Allah Resulünü ikaz ediyordu:
işte o ikazlar:
Elmalalı Tefsirinden Abese Suresi 1-16. ayetler Meâl-i Şerifi::
1- (Peygamber) Yüzünü ekşitti ve döndü.
2- Kendisine âmâ geldi, diye.
3- Ne bilirsin, belki o temizlenecek?
4- Veya öğüt belleyecek de öğüt ona fayda verecek.
5- Ama buna ihtiyaç hissetmeyene gelince,
6- Sen ona yöneliyorsun.
7- Onun temizlenmemesinden sana ne?
8- Ama sana can atarak gelen,
9- Allah’tan korkarak gelmişken,
10- Sen onunla ilgilenmiyorsun.
11- Hayır hayır, sakın. Çünkü o Kur’ân bir öğüttür.
12- Artık dileyen onu düşünür.
13- O, değerli sahifelerdedir.
14- Yüksek tutulan tertemiz sahifelerde.
15- Yazıcıların ellerindedir,
16- Değerli, iyi yazıcıların.
İşte Cenab-ı Hak bu ayetlerle Resulünü ikaz ediyordu. İman ve İslam hizmeti için kimlere daha çok önem vermesi gerektiğini bildiriyordu. İmanlı bir gönlün imansız binlerce gönülden daha üstün olduğunu öğretiyordu.
Aslında bu ikazlar Resullullahın şahsında tüm ümmete yapılmaktadır. İman ve Kuran hizmetinde nasıl davranmamız gerektiği bizlere anlatılmaktadır. İhlas, sadakat ve takva sahibi ami bir kardeşimizin dahi bizler için ne kadar değerli olduğu ifade edilmektedir. Bazen bakıyoruz meşhur olmuş birisinin söz ve davranışları çok öne çıkabilmekte. Ünlü bir sanatçının, meşhur bir siyasetçinin veya bir sporcunun; bir gazeteci ve televizyoncunun müspet bir iki sözü bile öne çıkıp gereğinden fazla dikkat çekmekte. Hatta bazen kardeşlerimiz bile böyle durumlara çok fazla ilgi göstermekteler. Günümüzde meşhur olmak, ünlü olarak anılmak öyle kötü bir musibet olarak insanların başına bir bela olmuş ki, bu uğurda her şey feda edilmektedir. Dikkat etmek lazım…
Abese suresi bize bildiriyor ki, din hizmeti İbni Mektumların omuzlarında yükselir. Şimdiye dek öyle olmuş, bundan sonra da böyle olacaktır. Öyle ise hizmetin ön saflarında gözüken kardeşler İbni Mektumlara gereken ilgiyi göstersinler ve onların dualarını almayı ihmal etmesinler.
Benzer konuda makaleler:
- İnsanın, insandan kaçtığı gün…
- Bir hidayet öyküsü… (Video)
- Kuran dinlemenin üç hali
- Hz. Mehdi (as) kimdir, nasıl tanıyacağız?
- Risâle-i Nur müşteri aramaz
- Yardımlarla kardeşliğimiz pekişti
- Rüyaların verdiği mesajlar
- Barış ve Kardeşlik programımıza davetlisiniz
- Hollandalı van Doorn’un Müslüman olma gerekçesi…
- Resul-i Ekrem (asm) hak söyler
İlk yorum yapan olun