İttihad-ı İslâma mani olan haller

İttihadı İslâm konusu İslâm âleminde her zaman gündemde ama şimdilerde biraz daha öne çıkmış durumda.

Sebebi malum, İslam coğrafyasında meydana gelen elim hadiseler düşünen vicdanlı beyinleri bir nebze de olsa kurtuluş reçeteleri yazmaya sevk ediyor.

İslâm âleminin bütün dertlerini yüreğinde hisseden Üstad Bediüzzaman bu konuyu da bütün detaylarıyla çok güzel tespit edip çözümlerini de beraber sunmuş. Risalei Nur Külliyatından derlediğimiz İttihadı İslâm konusundaki şartları geçen haftaki köşemizde yayınlanmıştı. Bu haftaki yazımızda da İttihadı İslâm’a Manilaların bir kısmına göz atalım.

İşte İttihadı İslama mani olan sebebler:

1.“Asıl düşmanımızın ecnebiler değil; cehalet ve şeriata olan muhalefetimiz olduğu.”

2.“Bahanelere sığınmanın çocukluk ve hainlik olduğu.”

3.“Başkasının kusurunu, kendi kusuruna senet ve özür etmek.”

4.“Bir günah-ı kebire ile de insanın imandan çıkmayacağı.”

5.“Cehaletten gelen “ürkmek” engeli.”

6.“Cemiyetlerde, umur-u uhreviyede haset, müzahemet, rekabet ve münakaşaların olması.”

7.“Çocuk tabiatlı hevâ ve hevesin aldatıcı kandırmalarını ve medeniyetin günahlarını sevap zannetmek.”

8.“Dini tebligatta medenîlere galebe çalmanın ikna ile olacağı, zorlama ile olamayacağı.”

9.“Dinsizliğe karşı olan setlerin yıkılması.”

10.“Garaza müsaade ve sürdürülmesi.”

11.“Gayr-i müslimlerin geçmiş vahşetlerinin birçok kavmi, İslâm medeniyetinden mahrum bırakması.”

12.“Gelişim ve terakkinin ahenginin bozulması.”

13.“Güneş garptan doğmadığı müddetçe tevbenin kapısının kapanmayacağı.”

14.“Hakikî gelişim, fedakârlık ve vatan sevgisinde en mecnun ve âmi bir adamı en cesur ve en has adam görme.”

15.“Hakkın hatırının âli olduğu, hiçbir şeye feda olunmayacağını kavrayıp tam olarak tatbik edememe.”

16.“Hatâları müfti-i ümmet olan cemiyet-i ulemâya havale etmemek.”

17.“Hilenin, terk-i hile ve doğruluk olduğunu kavrayamamak.”

18.“Husumet, cehalet ve zaruretin nifaka sebeb olması.”

19.“Hürriyet-i mutlakanın, vahşet-i mutlaka, belki hayvanlık olduğunu anlayamamak.”

20.“Irkçılık ve unsuriyet fikriyle olaylara bakmak.”

21.“İbadete riya ve menfaatin girmesi.”

22.“İhtilâf, garaz ve nifakın, ittihadın üç insafsız düşmanı olduğunu kavrayamamak.”

23.“İnsanların hürriyeti tam olarak kavrayıp yaşayamamaları.”

24.“İnsanların şahsî kusurlarına fazla odaklanıp öne çıkarmaları.”

25.“İslâmiyetin asla; vahşete, husumete, taassuba taraftar olmadığı, adalet ve itidali muhafaza ettiği, hiçbir vakit engizisyona tevessül etmediğini kavrayamamak.”

26.“İslâmiyetin âşikâre olduğunu kavrayamamak.”

27.“İslâmiyetin kıymet ve ulviyetini bilmememe.”

28.“İslâmiyetin yüksek ahlakı hakkında gayr-i müslimlerin vehimlerinin tesirinde kalmak.”

29.“İslâmiyetin ulvî emirlerine uymanın fiil ve ahlâk ile göstermekle olacağını unutmak.”

30.“İslâmiyette, Farzlarda riya gizleme ve korkunun, olmayacağını bilmemek, idrak edememek.”

31.“İstibdat ve tahakküm fikirlerinden kurtulamamak.”

32.“İtirazcıların bâtıl vehimleri ve hayallerinden menfi olarak etkilenmek.”

33.“Ayrılma, parçalanma ve nefretin cemaatlere girmesi.”

34.“Herbir mü’minin mânen İttihadı İslâm Cemaatine müntesip olma gerekliliğini bilmemek.”

35.“Siyaset düşünce ve himmetiyle İttihadı İslâm fikrine bakmak, siyasetin ancak yüzde bire, taallûk ettiğini anlamamak.”

36.“Tefrika ve ye’sin cemaatlere ve topluma aşılamak.”

37.“Hakiki İslâm milliyeti ile İttihad-ı İslâm konusunda gayrete gelmemek.”

38.“İttihadı İslâm unvanına bahaneyle leke sürmek.”

39.“İttihadı İslâm vazifesine müteveccih olan cemiyetlerin pek az, kıymet ve ehemmiyetlerinin ise pek çok olduğunu kavrayamamak.”

40.“Umum ulemâ ve vâizlerin ittihatsızlığı.”

41.“İttihadı İslâmı tahakkuk ettirememenin, bir buçuk milyar Müslümanın mânevi hayatına sû-i kasd ve cinâyet olduğunu idrak edememek.”

42.“İttihatta maksadın, umum mü’minlerle değil sadece dar bir dairede olacağı zehabına kapılmak.”

43.“Kötü hevâ ve heveste İttifak etmek.”

44.“Medeni olan bütün hakikat ve güzelliklerin İslâmiyette daha iyisinin bulunduğunu fark edememek.”

45.“Medeniyetin yıkıcısı olan, sefâhet, israf ve lüzumsuz ihtiyaçları, zaruri ihtiyaç kabul etmek.”

46.“Nemelâzım, başkası düşünsün” istibdadına tabi olmak.”

47.“Sefih ve laubalilerin nefsi emmare esirliğindeki hür yaşama arzularından kaynaklanan rezillikler.”

48.“Sünnete ve emirlere imtisal etmemek, yasaklardan içtinap etmemek, asâyişe ilişmek.”

49.“Şeriatın meselelerini dünyevi işlerde rüşvet vermek.”

50.“Tahdid-i hürriyetin, insaniyet nokta-i nazarından zarurî olduğunu bilememek.”

51.“Tembellik” ve gayretsizlikte devam etmek.”

52.“Yazar ve ediplerin İslâmi ahlâktan yoksunluğu, basın ahlâkının gereği olan vicdanî hissiyata uymamaları. Kamuoyunu yanlış yönlendirmeleri.”

53.“Yeisin mâni-i her kemâl olduğunu idrak edememe.”

54.“Zaruret!” bahanesinden çıkan su-i ahlâk ve hareketler.”

55.“Baskı ve düşmanlığın, ancak vahşîlerin vahşetine karşı olacağını anlayamamak.”

Bütün bu manileri, ihlâs, sadakat, sabır, tesanüd, metanet ve gayretle aşmak dilek ve temennisiyle.

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*