Şaireyn bana şiir yazdırdı!

Ey şaireyn! Siz, beni sormuşsunuz.
Biriniz, hak etmeden övmüşsünüz.
Sanki böylece, bizi dövmüşsünüz.
Bu fâniyi, bilmeden yormuşsunuz.

Bilmez misiniz ki, fâniyiz fâni.
Hem faniyiz, hem de, dosta tefâni.
Fazla kelâma, lüzum da yok hani
Olmuşuz bu yolda, her şeye kani.

Allah’ın kulu kardeşim, bana bak!
Kötülüğe hep, Yıldırım gibi çak!
Hatta onları Nur ateşinle yak!
Hıfzetsin seni yüce Cenâb-ı Hakk!

Hayallere dalan bacım benim, sen,
Demişin ki “acep cevap verir mi?”
Ne zaman, ne sordun da, “yok!” dedim ben
Acaba, bu cevap size yeter mi?

Ben buradayım, gitmedim bir yere.
Yeni Asya adresim, kırk beş yıldır.
Postumuzu öylece sermişiz yere.
Oturduk üstüne. O Nur yün, kıldır.

Üstün dağlarda, yakut mu buldun sen?
Gel buradayız. Ötekiler ve ben.
Seni de bekliyoruz yuvaya hep,
Bağlamasın nefsini başka sebep.

Ey şaireyn! Ey iki şair kardeş!
Almamışsınız elinize sazı,
Olsun size ozanlarımız bir eş.
Yazın artık burada, bazı bazı!

Ganioğludur aslım, olmuş Zengin
Diyorlar ki, “bak onlar senin dengin”
Evet, biliyoruz maziden sizi.
Haydi, hiç yalnız bırakmayın bizi!

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*