Üstadımız Bediüzzaman, Nur risalelerinin ilgili bölümlerinde sefih medeniyetin hakikatini göstermektedir. Mesela Emirdağ Lahikası’nda şöyle bir tespitte bulunmaktadır:
“ Medeniyet-i hazıra-i garbiye, semavî kanun-u esasîlere muhalif olarak hareket ettiği için seyyiatı hasenatına; hataları, zararları, faidelerine racih geldi. Medeniyetteki maksud-u hakikî olan istirahat-ı umumiye ve saadet-i hayat-ı dünyeviye bozuldu. İktisad, kanaat yerine israf ve sefahet ve sa’y ve hizmet yerine tenbellik ve istirahat meyli galebe çaldığından, bîçare beşeri hem gayet fakir, hem gayet tenbel eyledi.” diyerek hali hazırda batı medeniyetinin sefahatiyle içtimaî ve şahsî hayatın saadetinin bozulduğunu beyan eder.
Lem’alar’da ise Avrupa’nın iki veçhini izah ederken “mehasin-i medeniyet ve fünun-u nâfiadan başka olan malayani ve muzır felsefeyi ve muzır ve sefih medeniyeti elinde tutan Avrupa’nın şahs-ı manevîsine karşı” şöyle hitap eder:
Bil ey ikinci Avrupa! Sen sağ elinle sakîm ve dalaletli bir felsefeyi ve sol elinle sefih ve muzır bir medeniyeti tutup dava edersin ki, beşerin saadeti bu ikisi iledir. Senin bu iki elin kırılsın ve şu iki pis hediyen senin başını yesin ve yiyecek! …Senin şeametinle, kalbinin en derin köşelerinde ve ruhunun tâ esasında dalalet darbesini yiyen ve o dalalet cihetiyle bütün emelleri inkıtaa uğrayan ve bütün elemleri ondan neş’et eden bir bîçare insana hangi saadeti temin ediyorsun? Acaba zâil, yalancı bir cennette cismi bulunan ve kalbi, ruhu cehennemde azab çeken bir insana mes’ud denilebilir mi? İşte sen bîçare beşeri böyle baştan çıkardın, yalancı bir cennet içinde cehennemî bir azab çektiriyorsun. Ey sefahet ve dalaletle bozulmuş ve İsevî dininden uzaklaşmış Avrupa! Deccal gibi birtek gözü taşıyan kör dehan ile ruh-u beşere bu cehennemî haleti hediye ettin! Sonra anladın ki: Bu öyle ilâçsız bir illettir ki, insanı a’lâ-yı illiyyînden, esfel-i safilîne atar. Hayvanatın en bedbaht derecesine indirir. Bu illete karşı bulduğun ilâç, muvakkaten ibtal-i his hizmeti gören cazibedar oyuncakların ve uyutucu hevesat ve fantaziyelerindir. Senin bu ilâcın, senin başını yesin ve yiyecek!”
Mektubat’ta ise bu kısma ilave olarak ayrı bir izah yer almaktadır, şöyle ki; “ Deccal’ın yalancı Cennet’i ise, medeniyetin cazibedar lehviyatı ve fantaziyeleridir. Merkebi ise, şimendifer gibi bir vasıtadır ki bir başında ateş ocağı bulunur, kendine tâbi’ olmayanları bazan ateşe atar. O merkebin bir kulağı, yani diğer başı Cennet gibi tefriş edilmiş, tâbi’ olanları oraya oturtur. Zâten sefih ve gaddar medeniyetin mühim bir merkebi olan şimendifer, ehl-i sefahet ve dünya için yalancı bir Cennet getirir. Bîçare ehl-i diyanet ve ehl-i İslâm için medeniyet elinde Cehennem zebanisi gibi tehlike getirir, esaret ve sefalet altına atar.” diyerek medeniyetin sefahate götüren veçhinin dehşetini beyan etmektedir. Ve Mesnevi-i Nuriye’de, “Küre-i Arzı bir köy şekline sokan şu medeniyet-i sefihe ile gaflet perdesi pek kalınlaşmıştır. Ta’dili, büyük bir himmete muhtaçtır. Ve keza beşeriyet ruhundan dünyaya nâzır pek çok menfezler açmıştır. Bunların kapatılması ancak Allah’ın lütfuna mazhar olanlara müyesser olur.” diyerek bu sefih medeniyetten tecerrüdün ehemmiyetine dikkatleri celb eder. Tarihçe-i Hayat’ta ise Üstadımız Bediüzzaman’ın bu sefih medeniyetin ehillerine seslenerek hakiki medeniyetin mahiyetini izah ettiğini görüyoruz: “Medeniyetten istifam, sizi düşündürecek. Evet böyle istibdad ve sefahete ve zilletle memzuç medeniyete, bedeviyeti tercih ediyorum. Bu medeniyet, eşhası fakir ve sefih ve ahlâksız eder. Fakat hakikî medeniyet nev’-i insanın terakki ve tekemmülüne ve mahiyet-i nev’iyesinin kuvveden fiile çıkmasına hizmet ettiğinden, bu nokta-i nazardan medeniyeti istemek, insaniyeti istemektir.”
Evet Üstadımız, bu dehşetli (sefih medeniyetten gelen) taarruza karşı çareyi de yine Nur Külliyatı’ın pek çok yerinde beyan edip bu marazı tedaviye çalışmıştır. Vel hasıl-ı kelam Emirdağ Lahikası’nda yer alan şu müjdeyle de bu hakikati anlamaya çalışalım. Zira Bediüzzaman Hazretleri, Kur’ân-ı Hakimin hakiki talebelerinin bu dehşetli yarayı tedavi edebildiğini yine Kur’an’dan aldığı dersle şöyle ihbar ediyor:
“İşte bu dehşetli musibet-i beşeriyeye karşı Kur’ân-ı Hakîm’in dörtyüz milyon talebesinin intibahıyla ve içinde semavî, kudsî kanun-u esasîleriyle bin üçyüz sene evvel gösterdiği gibi, yine bu dörtyüz milyonun kendi kudsî esasî kanunlarıyla beşerin bu üç dehşetli yarasını tedavi etmesini; ve eğer yakında kıyamet kopmazsa, beşerin hem saadet-i hayat-ı dünyeviyesini, hem saadet-i hayat-ı uhreviyesini kazandıracağını ve ölümü, i’dam-ı ebedîden çıkarıp âlem-i nura bir terhis tezkeresi göstermesini ve ondan çıkan medeniyetin mehasini, seyyiatına tam galebe edeceğini ve şimdiye kadar olduğu gibi; dinin bir kısmını, medeniyetin bir kısmını kazanmak için rüşvet vermek değil, belki medeniyeti ona, o semavî kanunlara bir hizmetkâr, bir yardımcı edeceğini Kur’ân-ı Mu’ciz-ül Beyan’ın işarat ve rumuzundan anlaşıldığı gibi rahmet-i İlahiyeden şimdiki uyanmış beşer bekliyor, yalvarıyor, arıyor!”
Şerh çalışmalarınızı mail adresimize gönderebilirsiniz
Benzer konuda makaleler:
- Avrupa ikidir
- Aldatıcı servetle saadet olamaz
- Menfaat üzerine dönen siyaset canavardır
- Bizim muradımız, medeniyetin iyilikleridir
- Toptancı değil; ölçülü, dengeli bir bakış
- Gerçek manada medeniyet
- Batı medeniyeti, semâvî kanunlara kulak vermeli
- Beşerin saadeti, iktisat ve sa’ye gayrettedir
- Sefih medeniyetin sistemi bozulacak
- Batı medeni, semâvî kanunlara kulak vermeli
İlk yorum yapan olun