Bediüzzaman Hazretleri daha asrın başında, henüz Osmanlı Devleti sapasağlam dururken ve daha sonra Avrupa’nın zalim devletleri Osmanlı Devleti’ni parçalayarak İslâm dünyasını esaret altına alarak hâkimiyetlerini kurdukları bir zamanda şöyle diyordu: “Avrupa bir İslâm devletine hamiledir; günün birinde onu doğuracak. Osmanlılar da Avrupa ile hamiledir; o da onu doğuracak.”1
Aradan geçen yaklaşık yüz sene sonunda bu hükmün her iki kutbunun tahakkukunu gördük. Avrupa’da bir İslâm devleti doğarken, Osmanlı da Avrupa hayranı ve özentisi içinde bulunan bir Avrupa devletini doğurdu. Şimdi büyümekte olan bu çocuklar gelecekte iki kardeş olarak omuz omuza vereceklerdir.
Ancak aradan geçen yüz sene içerisinde Avrupa’da da Osmanlının mirasçısı olan ve Avrupa’ya girmek için çalışan Türkiye Cumhuriyeti devletinde de çok hızlı değişme ve gelişmeler yaşandı ve halen yaşanmaya devam etmektedir. Avrupa’daki gelişmelere baktığımız zaman öncelikle Avrupa’nın eski Hıristiyanlık taassubunu terk ettiğini görürüz. Daha sonra ırkçılığa yönelerek I. ve II. Dünya Savaşı’nı netice vermesinin acı tecrübesini yaşayan Avrupa’nın ırkçılığı ve buna dayanan istibdat idarelerini terk ettiğini de görmekteyiz. 1800’lü yılların başında başlayan uyanma hareketlerinin sonucu olarak Avrupa lâiklik ilkesini kendisine prensip edinerek kilisenin taassubunu kırdı. Hürriyet hareketleri ile de gerek devletten, gerekse ırkçılıktan kaynaklanan istibdat idarelerini ortadan kaldırarak hürriyetçi demokrasiye işlerlik kazandırdı. Bu da ekonomilerine güç vererek gelişmişlik ve refah seviyelerini yükseltti.
Günümüz Avrupa’sının gelişmesinde bu iki temel prensibin çok büyük rolü vardır. Bu durum da Bediüzzaman’ın Hutbe-i Şamiye’sinde belirttiği gibi “İslâm güneşinin görünmesine mani olan ve Kur’ân güneşini gizleyen bulutların dağılmasını netice vermiştir.”2 Kur’ân güneşinin dünyayı aydınlatmaya başlamasından sonra bütün dünyada gerek ilimlerde ve fenlerde, gerekse hürriyet ve adalette yaşanan bütün gelişmeler bu güneşin dünyayı aydınlatmasından kaynaklanmaktaydı. Ancak gözleri çeşitli istibdat ve taassup perdeleri ile kapalı olanlar bunu kendilerinden zannediyorlardı. Bu perdelerin açılması ile hakikatin güneş gibi ortaya çıkması kaçınılmaz oldu.
Osmanlı’nın, Avrupa’nın tasallutu ile yıkılmasından sonra Osmanlı mirasçısı ve Avrupa hayranı olarak doğan Türkiye Cumhuriyeti’nde de benzer gelişmeler yaşandı. Devletçi geleneğin istibdadı Avrupa’dan gelen demokrasi ile aşılmaya çalışılırken, körü körüne Batı hayranı ve taklitçisi olan ve Batı özentisi ve dindeki cehalet sebebi ile dinden korkan, laikliği dinsizlik ve dine düşmanlık olarak gören zihniyet de bu yanlış uygulamalarından yine Avrupa Topluluğu’nun kriterleri ile aşmaya çalışıldığı gözlenmektedir. Sonuçta gerek Avrupa gerekse Türkiye ortak bir noktada buluşma çabasını devam ettirmektedirler.
Bu ortak nokta elbette Kur’ân güneşinden ortaya çıkan İslâmiyet’in aydınlık hakikatleri olacaktır. Çünkü Bediüzzaman’ın Hutbe-i Şamiye’de üzerinde ısrarla durduğu gibi, İslâm dünyasının ümitsizlikten kurtularak İslâm hakikatlerine sarılmaya başlaması ve Batının da İslâm düşmanlığını terk ederek Kur’ânı ve Peygamberimizi (asm) araştırmaya başlamaları elbette sonuçsuz kalmayacaktır.
Günümüzde insanlık büyük bir buhran yaşamaktadır. Bir taraftan fakirlik, diğer yönden sömürgecilik farklı boyutlarda devam etmektedir. Bu da “Küresel terör” olarak gelişmiş ülkelere yansımaktadır. Buna karşı çare arayışları büyük bir ihtiyaç halinde devam etmektedir. Bilhassa medeni insan fıtratı dünyevî ve uhrevî saadet istemektedir. İnsanlığa her iki cihanda saadet vadeden ve bunu mazideki muhteşem hâkimiyet döneminde de bilfiil gösteren hak dinin temsilcisi olan Kur’ân-ı Kerîm’in saadet düsturlarını keşfeden insanlık3 elbette bütün kuvveti ile Kur’ân’a sarılacaktır. Bunu sağlayacak olan da Hıristiyanların hurafelerden ve tahrifattan sıyrılarak İslâmiyet’e ınkılâb eden hakikî dindar ruhanileri olacaktır.4 İslâm dünyasında Risale-i Nur Talebeleri’nin ve Batıda Müslüman İsevi’leri unvanına lâyık olan dindarları “Tevhid” hakikati çerçevesinde bunu başaracaklardır.
İşte bütün bu hakikatleri Peygamberimiz (asm) “Hazreti İsa (as) gelecek ümmetimden olacak, şeriatımla amel edecek”5 hadisi ile özetlemiştir.
Bediüzzaman 1911 yılında henüz daha 35 yaşında iken Şam Emevi Camii’nde okumuş olduğu hutbede İslâm dünyasına seslenerek şöyle diyordu: “Ben dünyaya işittirecek derecede kanaat-ı kat’iyemle derim: ‘İstikbal yalnız ve yalnız İslâmiyetin olacak, ve hâkim hakâik-i Kur’âniye ve imaniye olacak. Öyle ise, şimdiki kader-i İlâhî ve kısmetimize razı olmalıyız ki; bize parlak bir istikbâl, ecnebilere müşevveş bir mazi düşmüş.’”6
Bediüzzaman burada maziden ders alarak gelecekte ortaya çıkacak olan Avrupa Birliği’ni görmüş ve onların İslâm hakikatlerini görerek Hz. İsa’yı (as) temsilen İslâmiyete tabi olacaklarını hadislerin manasından anlayarak bize ders vermiş ve mazilerinden ders alarak geleceklerinin İslâmiyete uymaları ile inkırazdan masun kalacağını, bizim ise onların fenlerini de alarak Kur’ân’ın hakikatlerine sarılmamız ile de Avrupa’yı arkamıza alarak parlak bir istikbale kavuşacağımızı müjdelemiştir.
Bunun için sonuç olarak diyebiliriz ki bizim de Avrupa’nın da parlak geleceği Kur’ân’a tabi olmamıza bağlıdır. Asrımızda Kur’ân’ın temsilcisi elbette doğrudan Kur’ân’dan çıkan ve Kur’ân ve İslâmiyet ile ilgili bütün şüphe ve tereddütleri izale ederek “Tevhid” hakikatını okuyan gönüllere nakşeden “Risale-i Nur” eserleridir.
Ellerinde tevhid bayrağı ile gönüller fethederek “Horasan”dan “Diyar-ı Rum” olan “Anadolu”ya akın eden erenlerin bu Batıya hareketi nasıl ki 600 yıllık bir medeniyetin kurulmasını ve Diyar-ı Rum’un “Müslüman Anadolu” olmasını sağlamışsa, ellerinde “Tevhid” hakikatını neşreden ve Türkçe olarak telif edilen Risale-i Nur eserleri ile güneşin battığı yere doğru olan yolculuğuna devam eden Nur Talebeleri de “ebedî saadeti” arayan Batı insanına tevhid dersleri ile bu saadeti verecektir. Yeter ki bizler bu hakikatleri neşretmeyi ve anlatmayı bilelim. Meseleye iman ve kader açısından baktığımız zaman İslâm’ın da Avrupa Topluluğu’nun da geleceğini Risale-i Nurlar şekillendirecektir.
Dipnotlar:
1. Bediüzzaman’ın Tarihçe-i Hayatı, İstanbul 2001, s. 46.
2. Hutbe-i Şamiye, İstanbul 1996, s. 34-35.
3. Sözler, İstanbul 2001, s. 140-141.
4. Hutbe-i Şamiye, s. 38.
5. Sözler, 643; Mektubât, İst-2001, s. 454; Buhari, Mezalim, 31 Buyu’, 102 Enbiya, 49; Müslim, İman, 242.
6. Hutbe-i Şamiye, s. 28.
Benzer konuda makaleler:
- Gurbet müjdeleri
- İslam Avrupa´nın temel unsuru
- Avrupa’nın 2 yüzü ve Avrupa Birliği
- Dünya barışının teminatı: Kur’an medeniyeti
- Hutbe-i Şamiye ve İslâm âlemindeki hürriyet hareketleri
- Avrupa Birliği ve Yeni Asya ekolü
- İslâm Dünyası ve Avrupa Birliği
- Avrupa ve Amerika İslâm’a hamiledir
- Müsbet Avrupa ve biz
- Bediüzzaman’a kulak verin
İlk yorum yapan olun