Sevgili, dertli anneciğim…
Sen yaşa, ben seni izlemekteyim..
Her halin, duruşun, konuşman, gülüşün, ağlaman… her halin, benim ruhumda gezinmekte anneciğim…
Sen yaşa, ben seni izlemekteyim… Yorma kendini anlatmaya bana… Ben seni duyarım anneciğim… Sen yeter ki yaşa!
Başın secdedeyken, nağmeler yol bulur akar fihristime…
İnce ince nakşedilirim ellerin kalkınca… Gözlerinden akan iman damlacıkları okyanus olur kalbimde…
Tohumlar ekilir filizlenip boy vermek üzere vakti gelince.. Sen yeter ki yaşa anneciğim…
Yorma kendini, sadece yaşa!
Omuzları hayat yüklüm…Tek kollum… Aldığın abdest gıda olur ruhuma, doyarım..
Uyuturken ‘hu’lar yazılır çizilir alemde senin dilinle… Ben dinlerim… Kulaklarım dinler… Fihristim dinler… Sema dinler, arz dinler…
Ben yazılırım anneciğim… Ben yazılırken sen söylersin, seninle Hak yazılır ANNEM…
Şefkatin, merhamet olur bende… Hak’tan korkan içtinabın, haya olur… Rıza için susan, rıza için konuşan dilin edep diye yazılır fihristime…
Hak için hak dediğin an adalet işlenir bende…
Sen yeter ki yaşa…. ben seni izlemekteyim… sen bilsen de bilmesen de…duysan da duymasan da … anneciğim…
Hacer ÇAYABATMAZ
Benzer konuda makaleler:
- Ah anneciğim, ah!..
- İlme müştak anneler için
- Sen benim için gönderilmiş şefkat kahramanısın anne!
- Benim adım İstanbul
- Rahmet ayına vefa borcumuz
- Ceylân Çalışkan
- Bir Sevgili geldi…
