Çiçeklerin Raksı

Rakseden çiçekler mi, yoksa sahraların rengârenge büründüğünü gören aşıklar mı? Arılar, kelebekler, kuzular, kuş ve kuşcuklar mı? Veya çiçeklenen, çemenlerin karşısında hayretini teskin edemeyen şeydalar mı?

Çiçeklerin raksını çok yaşadınız ama hatırlayamıyorsunuzdur. Belki de ömrümüzün seneleri boyunca, mevsimi gelince karşımızda raksededurdular, lâkin farkına varamadık. Bakmakla görmenin farkını en iyi siz bilirsiniz…

Bahar çiçekleri diyebileceğimiz gibi, mart çiçekleri de diyebilirsiniz. Günde elli kez farklı elbiselere bürünebilir misiniz? Veya çok sevdiğiniz yavrunuza günde elli çeşit giyisiler… Şu günlerde sükûneti yaşadığım odamın penceresinden havanın sabahtan akşama kadar giyip çıkardığı elbiseleri sayıyorum. Belki de elli çesit… Kaç kez yüzünü astığını ve kaç kez tebessümünü… Gülücüklerine kuşlarla birlikte takılıyorum ki, bulutların dik dik bakışlarıyla teşebbüsüm akîm kalıyor. Celâlinden ürküp odama dönerken yeniden bir tebessüm tufanı… Penceremden desen desen çiçeklerin resmini gördüm. Dünyanın gelmiş geçmiş tüm çiçeklerinin beyazlara bürünerek yere indiklerini… Nokta nokta çiçeklerden, badem zerdalilerin ki kadar çeşit çeşit… En şâşaalı kristallerden güzeller güzelinin yanağından rengini alan goncalara kadar değişen sayısız çiçek… Muhteşem bir gösteri başlıyor. İnsanların ellerinden çıkan sahneler, dekorlar ve kostümler de insan gibi nâkıs, yarım ve çok yetersiz. Bu sahneyi görecektiniz. Milyarların bu küçücük sahnedeki raksını… İnişler çıkışları takip eden uçmalar… Bazıları cûş u huruşla­­ konarlarken ağaca, çimen ve dallara; bazıları nereye konacağına henüz karar verememiş mütereddit kelebekler gibi daldan dala kanat çırpıyor. Ya sonra? İp ip sıralarını bozmayan çiçeklerin mevlevî semasına kalkışları… Sonra dağılıp toplanan mütenasip kümeler… Ortalarında serzakirler… Ayinin ne zaman ve nerede biteceğini artık merak etmiyorsunuz. Kulübeciğim müsaade etseydi o­nlara iştirak edecektim. Adem (a.s.) babamızdan kıyamete kadar gelen insanların tüm raks çeşitlerini odacığımdaki pencerecikten seyrettiğime inanıyorum. Ne kadar şükredilse az değil mi?

Sonra her bir çiçeğinin elinden tutmuş bir meleği düşündüm. Süleyman Çelebi merhum bu manzarayı mutlaka bir başka nazmederdi. Çiçeklerin raksı bazan de meleklerin raksına dönüşüyor, düşündüğünüz de. Semayı ve semamızı dolduran bu kadar Mart çiçeklerine nezaret eden Hz. Mikail´le bu manzarayı düşünmek, belki de en makulu olsa gerek. Günde elli defa farklı giyisi, farklı renk, farklı figür, farklı raks ve farklı imaj ile sizi raksen çağıran şu çiçeklerin, hiç bir şeyi üşütmedikleri dikkatimi çekti. Hem çiçek üşütür mü? Çiçek baharın habercisi değil mi? Ağaçların, budakları, çemen ve nihalleri kış uykusundan uyandırmak üzere adeta bir merasim çerçevesinde raksediyorlar. Çiçeklerin buselere dönüştüğünü de düşünebilirsiniz… Uyuya kalan sevgilileri baharın fecrinde uyandıran buseler… Buselerin konduğu noktalardan hayat çiçek çiçek fışkırmayacak mı? Tabiatın; bahar sabahında, Mart çiçeklerinin raksında ve yine o­nların buseleriyle uyandığını söylemek mübalağa olur mu acaba? Boyları, desenleri, figürleri ve raksları birbirinden farklı olan bu muhteşem gösterinin bir sahnecikle biteceğine inanmak çok kötü bir duygu olsa gerek. Bu kadar ince, nazik, nazenin ve her türlü estetik duyguyu tatmin eden tabloyu hazırlayanın, aynı tabloyu bir tarafa atacağını ve bu gösteriyi bir daha yaşatmayacağını düşünmek ruhun ızdırabı olsa gerek… Bu seyri bize yaşatan, bize ızdırabı yaşatmayacaktır… İnşallah!

Bahar çiçeklerinin raks musikîsini besteleyen “Ezelî Bestekâr´ın” nefha nefha tabiata akan nefesini düşünenler, yanlış düşünmüyorlar kanaatindeyiz. Musikînin sihriyetini bilmeyenler, Mezamir-i Davud (a.s)´u dinlemiş çiçeklere ve o çiçeklerin aşıklarına sorsunlar. Sur-u İsrafil ruhumuza hep celâlli mi üflenmiş ki ismini duyduğumuzda ürperiyoruz?… Ya Cemali yok mu bu sur´un? Ve tüm zamanlarda bu haşmetli sura yanlızca iki kez mi üflenecek? Belki de o sur´a her bahar üfleniyordur. Çiçeklerin raksındaki fon musikîsi o olsa gerek… Yalnız bu gösteride bestelenmiyordur. Toprağın gerinerek uyanışında, tomurcukların ilk tatlı bakışlarında ve daha doğrusu tüm tabiatın bu yeni sabahındaki ezanları hep o sur´dan olsa gerek…

Çiceklerin raksında gizlenmiş yeşil sahraların varlığıyla Elhamdülillah mutluyuz bugün. Ruhlarımızı şevkle baharları temaşaya çağıran bu davetin güzelliğine ne denilir ki… Bu muhteşem raksı seyrederken, baharları karşılamak üzere soğuk gezegenimizden uçup giden kelebekleri de rahmetle anmak dileğiyle…

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*