Gençliğe sahip çıktığını söyleyenler samimî mi?

Sözkonusu gençlik olunca ‘göz yaşartan vaadler’ dinleyebilirsiniz. Çok sayıda siyasetçi, sanayici ya da eğitimciden (tamam, gazeteciden de!) “Gençlik bizim her şeyimiz, gençleri teşvik ediyoruz, gençleri aramıza dâvet ediyoruz, onları siyasette de görmek istiyoruz, gençlere ne kadar hizmet etsek azdır, genç aşağı, genç yukarı…” sözlerini duymuşsunuzdur.
Elbette bu sözleri söyleyenlerin bir kısmı samimiyetle söylüyor olabilir. Ama tamamının samimî olduğunu söylemek kolay değil. Hele hele ‘iş başında, elinde yetki olanlar’ın samimî olduğunu düşünmek kolay değil.

Samimî olduğunu düşünenler varsa, onlara şunu soralım: Madem bu sözler ve vaadlerinizde samimî olduğunuzu ilân ediyorsunuz, o halde gençlerin ve gençliğin bugün içinde bulunduğu vahim tablo karşısında niçin sessiz kalıyorsunuz? Niçin kılınız, cebiniz, vicdanınız ve kalbiniz harekete geçmiyor?
Bugünkü Türkiye’de ‘burs/maddî yardım’ alamadığı için okula gidemeyen öğrenciler var mı? Velev ki bunların sayısı az olsun, var olması “Gençler bizim her şeyimiz” diyenleri yalanlamaz mı? “Ne bilelim, bizim böyle gençlerden haberimiz yok. Olsaydı, dükkân onlarındı!” demekle de bir yere varamayız. Böyle gençlerin varlığından haberdar olmamak da ayrı bir sıkıntı…
Bakınız, son yıllarda yapılan hemen her araştırma ve incelemede gençlerin daha fazla tehdit ve tehlikelere muhatap olduğu anlaşılıyor. 10 yıl önce yapılan araştırmalarda, “Eyvah! Lise öğrencileri bile uyuşturucu batağına / tuzağına düşmek üzere!” derken, bugün yapılan araştırmalarda ortaokul öğrencilerinin benzer tehdit ve tehlikelerle karşı karşıya olduğu ortaya çıkıyor. Anlayacağınız, tehdit ve tehlike git gide daha öldürücü, daha yaralayıcı ve daha tehlikeli olmaya başlıyor.
Peki, Türkiye’yi idare edenler bu tehlike karşısında ‘söz söylemek’ten başka ne yapıyor?
Yeşilay’ın açıklamasına göre İstanbul Valiliğinin onayı ile İstanbul Millî Eğitim Müdürlüğü ve İstanbul Emniyet Müdürlüğü Narkotik Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğü ortaklaşa bir ‘madde kullanımı’ araştırması yapmış. İstanbul’da 31 bin lise öğrencisi arasında yapılan ve son yılların en kapsamlı araştırması olduğu ifade edilen bu çalışmadan endişe verici sonuçlar ortaya çıkmış.
Bu araştırmaya göre, kokain kullanımı ‘lise’lere kadar inmiş. Aynı araştırmaya göre uyuşturucu (daha doğrusu öldürücü) kullanma yaşı da 14’e kadar inmiş. Öğrencilerin epey bir kısmı sigara ya da alkole bir şekilde bulaşmış…
Yeşilay, açıklamasında şunu da söylemiş: “Tehlike büyük. Aileler ve kamu kurumları acilen tedbir almaz ise, geleceğimiz kararmak üzere. Aile içi eğitimin zarureti her geçen gün artmakta, uyuşturucuya giden yolda da sigara ve alkol kullanımının önü kesilmek zorundadır. Artık alkol kullanımı çağdaşlık göstergesi sayılmamalıdır. Sadece sigara içimine dönük yasak ve programların yeterli olmadığı görülmelidir.”
Şunu anlamakta zorlanıyoruz: Tehlike bu kadar büyümüş ve kapımıza dayanmışken, alkollü içki reklâmları niçin engellenmiyor? Gazetelerde tam sayfa yer alan alkollü içki reklâmları devam ederken, sigara, alkollü içki ve uyuşturucu ile mücadele edilebilir mi?
Gençliğe sahip çıktığını söyleyenler samimî ise; gazetelerde devam eden alkollü içki reklâmlarını bugün sona erdirerek işe başlasın!