Bu geleneksel merasimlere, Müslümanların Avrupa’yı vatan edinmelerinden sonra küçük unsurlar ilâve olundu. Merasimlere seyrek de olsa camilerden de başlandığını, dinî ritüele İslâmî figür, duâ ve ilâhîlerin de katıldığını müşahede ediyoruz. Müslüman minikler önceki senelerde “Şol cennetin ırmakları”nı öğretmen ve velilerle söylerken, bu sene bazı okullarda “Teşekkür ederim Allah’ım!’ şarkısını söylemişler.
Alman okul idarecileri ve kilise, bu merasimleri vesile ederek “aynı Allah’a inanan” çocuklara dinlerini hatırlattıklarından memnun oluyorlar. Bu güzel merasimlerden bazı saldırgan ateistlerle Türkiye’den gelmiş Kemalistlerden başka kimse rahatsız olmadığı gibi, bilâkis her iki toplumun memnuniyeti her hallerinden belli oluyor.
Köln’den arz etmeye çalıştığımız manzaranın bir yansımasını da İstanbul’dan seyredelim. Okulun bahçesi apartmanın balkonundan gayet net görüldüğünden, görüntü eksiğimiz olmayacak. Minikler seslerini sokaktaki bütün evlere ve seyir halindeki trafiğe duyurabilecekler. Mikrofonlarımızın sesi yüksek olduğundan, en basit hışırtıyı da duyuyoruz. Merasimin görüntü merkezinde okulun girişindeki büstün olduğunu anlatmaya elbette gerek yok. Daha sonra önceden hazırlanmış bir palyaço sahne aldı. Birkaç şaklabanlıktan sonra okulumuzun ve Millî Eğitimimizin değerli mensupları mikrofona geçtiler. Miniklerle birlikte veliler de merasime katıldıklarından, konuşmacılar “nutuklarının” çıtalarını tam ayarlayamamışlığın sıkıntısıyla konuşmalarını yaptılar. Açılış nutuklarından sonra mikrofonu tekrar palyaçoya verdiler. O da önce çocuklara dans ettirdi, sonra “tek hiza!” halinde onları bir güzel sıraya dizdi ve okulun bahçesinde birkaç yürüyüş yaptırarak içeriye aldı çocukları…
Merasim boyunca çocukların yürüyüş düzenine alınmaları ve düzgün sıraya girilmesine dikkat edilmesi, daha çok eski komünist ülkelerdeki eğitimi tedai ettiriyordu. İstanbul’daki bu manzarayı gören ve “kültürel bazda” itiraz edebilecek siyasetçilerin hiç oralı olmamaları Türkiye’deki “nifak kültürünün” derin çizgilerini gösteriyor.
Avrupa Birliğine; dinî, millî ve kültürel hassasiyetlerinden dolayı menfî bakan dindar ve milliyetçilerimizin temelde farkına varmadan “Kemalizme katkılarını” bu tür merasimlerde seyredenler, bu durumu nasıl yorumluyorlar acaba
Benzer konuda makaleler:
- Dam üstünde “toplu” namaz
- Eğitim zayiâtı
- Müslüman aileler evlerini okula çeviriyor
- İslâm, terörü yasaklıyor
- Said Nursî ismi, MEB sistemine girecek
- Yasağı kaldır, kızlar okula gelir!
- Ortodoks Kilisesinden tesettür çağrısı
- Bütün neticeleri ile bitsin bu yasak
- İlkokulda başörtüsü
- Karma eğitim, ideolojik dayatma
Almanya İslam Konseyi Din Şurası Sözcüsü / Eğitimci – Yazar
İlk yorum yapan olun