Hayat ve iman

Tarihte pek çok insan, yüksek makam ve mevkideki kişilere dayanmakla değer kazanma yoluna gitmiştir.

Oysa şu kâinatın sahibi olan Allah’a imanla bağlanmak, itibar, şeref ve rütbe itibarıyla ölçülemeyecek kadar büyük ve değerlidir. İnsan için en büyük kazanç ve mutluluk budur. Bütün kâinatın sahibi ve maliki olan Allah’a bağlanan bir insanın kazandığı değer, kıymet ve aldığı lezzet kadar büyük daha ne olabilir?

Mesele O'na kul olabilmek, O'nu sevip emrine boyun eğebilmektir. İman bir güç kaynağıdır.
Gerçek mânâda Allah’a bağlanan ve O'na kul olan insanın üstesinden gelemeyeceği bir şey yoktur. Nice âcizler, güçsüzler vardır ki, O'na bağlanmakla en güçlü yaratıkları yerle bir etmişlerdir. Nemrut’u geberten sinek, Firavun’un sarayını başına yıkan karınca gibi.
İman bir bağlılıktır. İnsan o imanla değer kazanır. Çünkü üzerindeki san’atlar ancak o sûretle okunabilir. Bir hücresi dahi taklit edilemeyen ve “antika bir san’at eseri” olan insan, ancak iman sayesinde hem lisanen, hem hâlen “Benim san’atkârım Allah’tır, üzerimdeki eşsiz nakışlar onun eseridir. Toprak ve su gibi basit maddelerden benim gibi bir insan yaratmış ve hayat gibi kıymetli bir nimet vererek taltif etmiştir. Maddeme bakarsanız beş kuruş etmez. Ama el, göz ve yüz gibi organlarım taklidi yapılamayan bir san’ata sahiptir” der.
Evet insan, Allah’a bağlılıkla gönül huzuru ve mutluluk bulur, sıkıntılardan ve üzüntülerden kurtulur. Çünkü bilir ki, “Sultan-ı Kâinat birdir. Her şeyin anahtarı O'nun yanında, her şeyin dizgini O'nun elindedir. Her şey O'nun emriyle halledilir.” (Mektubat, s. 245)
İnsan böyle bir Rabbi olduğu için ne korkar, ne endişelenir. Sevinç ve mutluluk içinde yaşar.
Allah’ı bulan ve O'na kul olanın her şey emrindedir. Zerreden küreye kadar her şey O'nun için döner! Dağlardan denizlere kadar her şey O'nun hizmetindedir! Bitkilerden hayvanlara kadar herşey O'nun için çırpınıp didinir! “Bir insan Allah’a halis kul olursa, Allah’ın mülkü olan kâinat, O'nun mülkü gibi olur.” (Mesnevî-i Nuriye, s. 123)
Ya insan Allah’a kul olmaz, O'na bağlanmaz, kendini O'na mal etmezse? O zaman bütün bu kazançlardan mahrum kalır. Dost ve kardeş bir kâinat yerine, düşman bir kâinat bulur. Her şey ona belâ olur. Her şey ruhsuz, cansız, birbirini yiyen, parçalayan korkunç birer yaratık olur.
Bunalımlara, sıkıntılara düşer.
Evet, hayat bağlılıkla renk ve ahenk kazanır. Hayattan bir şeyler umanlara olduğu gibi, hayata küsenlere de yegâne sığınak O'dur.
Hastalıktan sarsılan, mikroptan titreyen, depremden inleyen zayıf ve âciz insana en büyük dayanak O'dur.
Çiçekten bahara, bahardan Cennete kadar uzanan sonsuz arzu ve isteklerin sâhibi fakir insan için ihtiyaçlarına cevap verecek O'ndan başka yoktur. Hayatın ağır yükü O'na imanla, O'na bağlılıkla kaldırılır. Çekilmez çiçeklere O'na teslimiyetle, güvenle göğüs gerilir.
Kalbimizin en ince arzu ve isteklerini; akıl, hayal ve duygularımızın şiddetli arzuladığı sonsuz saadeti ancak O verebilir.
Dünyayı kaldırıp yerine ahireti kuracak olan Allah’a inanmayan kadar bedbaht, serseri kimse yoktur.
İnsan ne kadar âciz ve zavallı bir yaratık. Dünyası da o nisbette perişan, fâni ve tehlikelerle doludur. Hayattan bekledikleri çok fazla. Kendi gücü ve imkânlarıyla bunların üstesinden gelecek durumda değil. Bütün dünyaya sâhip olsa bile elinden bir şey gelmez. İşte böyle bir insan için Rabbine yönelmekten başka bir yol yoktur.
Madem ki, Allah her an bizimle beraberdir. Herşeyimizi görmekte ve her ihtiyacımıza cevap vermektedir. O halde Ona bağlanıp dayanmaktan başka çaremiz yoktur. Büyük şairimiz Mehmed Âkif ne güzel söylemiş: “Allah’a dayan, sa’ye sarıl, hikmete râm ol / Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol.” diyerek bize yol gösterirken, Molla Câmi de ’’Yalnız Bir’i iste, Bir’i gör, Bir’i çağır, Bir’i ara, Bir’i bil, Bir’i söyle’’ diyerek her meselenin ancak bir Allah’a bağlanmakla halledilebileceğini söylemektedir.
Elbette O'na yönelecek ve O'na bağlanacağız. Çünkü başkaları istenmeye değmiyor, imdada gelmiyor. O'nu tanımayan ve O'na işaret etmeyen işler ve sözler boş sayılıyor.