İki farklı şahsiyet

Bu köşeyi takip eden okuyucularımız, AKP kurmaylarının Avrupa’yı, hakikî İsevîliği, dünya barışına giden yolları ve dolayısıyla ittihad ı İslâmı da bilmediklerini müteaddit defalar yazdığımızı iyi bilirler. Arzu ederdik ki, Tayyip Bey hem şahsı ve hem de şahs-ı manevisini temsil ettiği hükümetleri adına bizi icraatlarıyla tekzip etsin. Fakat bugüne kadar ortadaki icraat neticeleri bizi tasdik edegeldi.

AKP kurmaylarıyla Tayyip Beyi değerlendirirken “iki farklı şahsiyetle” karşılaşacağınızı iyi biliyoruz. Birisi, siyasal İslâm geleneğinden gelen, Avrupa’ya ve Batı’ya toptan karşı, nasyonalist denecek kadar millî, âyet ve hadisi zahiri mânasıyla siyasetine göre yorumlayan ve İslâm dini dışındaki inançlara karşı keskin bir tabiat…

İkincisi; birlikte çalıştıkları neocon ve neliberal siyasetlere paralel, avam mantığını manipüle edici, icraatları itibariyle ayrışma ve farklılıkları öne çıkararak çatışma zeminlerinin oluşmasına yardımcı üslûba sahip bir şahsiyet… Bu ikinci şahsiyeti beyanatlardan ziyâde icraatlarda aramak gerekiyor. Neoliberallerin imkânlarıyla zaptu rabt altına alınmış medyadaki başbakanın beyanlarıyla icraatlarının yan yana bir cetvelini hazırlayanlar, ilginç sonuçlarla karşılaşırlar.

Neoliberallerle neoconların insanlığa en büyük zararı, fıtrî mecrası içinde gelişen hürriyetleri budamak, barışı engellemek ve insaniyetin inkişafını tersine çevirmeye çalışmaktır. Meselâ, neocon teorisyen Huntington’un medeniyetler savaşına karşı Madrid´de başlatılan medeniyetler ittifakını ele alalım. Birçok insan büyük ümitlerle bu projeye duâ etti. Peki mâhiyeti… Ne doğuda ve ne de batıda yaşayabilecek, Hıristiyan ve İslâm efkârını teskine yönelik, palyatif ve hayatiyeti olmayan bir proje… İçinde Vatikan´ın, Protestan ve Anglikan kiliselerinin bulunmadığı, sivil toplumun dahil edilmediği, Avrupa ve Asya üniversitelerindeki ilim adamlarının dâvet edilmediği ve yalnızca isimden ibaret içi boş bir sada… Medeniyetler İttifakı… Hakperest olanlar internet ortamında bu meseleyi tetkik edebilirler…

Tayyip Beyin Amerika’daki Musevî lobilerce “cesaret ödülüne” lâyık görüldüğü günden günümüze gelen süreçteki icraatlarını bir bütün halinde değerlendirenler, medyanın hafızaları silerek dönüştürmesi felâketinden kurtulur kanaatindeyiz. Çünkü gündemlerden sonra insanların da sanallaştırılmaya çalışıldığı şu dönemde; tarihin, bilimselliğin, millî menfaatlerin, sosyolojik hakikatlerin, ailenin ve insanî değerlerin iddia edildiği gibi buharlaşıp kaybolması mümkün değil.

Dinî söylemlerle siyaset sahnesine atılanların Avrupa’ya, Hıristiyanlığa, ahirzaman hadiselerine, hakikî medeniyete ve dünya barışına Kur’ân ve Sünnet penceresinden bakmamaları elbette ki acıdır. Peygamberimizin (asm) şu zamana ve hatta yaşadığımız şu döneme yönelik “yol haritasına” dudak bükmenin faturasını yalnızca AKP çekmiyor ve çekmeyecek. Hem İslâm dünyası, hem Avrupa ve hem de bütün insanlık bu ağır faturayı ödüyor.

Küresel dinsiz ve sefih cereyanlara karşı Müslümanların Hıristiyanlarla ittifak edeceğini haber veren Peygamberimizden (asm) habersizce; hakikî İsevîliği, Hıristiyan ve medeniyetperver Avrupa’yı, Avrupa’da inkişaf etmekte olan insanî kurum ve prensipleri görmezlikten gelerek neoliberallerin ölçüleriyle olayları değerlendirmek, hakikaten ehl-i insafın vicdanlarını sızlatıyor.

Türkiye’nin Avrupa’nın yardımı olmadan Kemalizm mengenesinden kurtulamayacağını ispat eden binlerce uzmanı bir kenara iterek “Ankara kriterlerini” Kopenhag ve Helsinki prensiplerinin üzerine çıkarmanın gizli bir “Atatürkçülük” olduğunu söyleyenler elbette haklıdırlar. Türkiye’yi Açık Toplum Ensititüsüne bir sosyal laboratuvar olarak kullandıran AKP hükümetinin netice itibariyle birinci Avrupa, hakikî İsevîlik ve dünya barışı taraftarlarıyla yakınlaşması elbette beklenemez.

AKP Avrupa’yı ve günümüz İsevîliğini bilemeyip bunlara uzak durunca, yüzünü mütemâdiyen Washington ve Londra’ya çeviriyor. Danışmanlarını o çevrelerden seçiyor. AB ile işbirliği yerine Pentagon’u tercih ediyor. 11 Eylül’le Pentagon’da etkinlik kazanan neoconların NATO’yu işgallerine ses çıkarmıyor. İslâm ve Türk düşmanı Rasmussen’i ittifakın başına kabul ediyor. NATO da bizim katkılarımızla Afganistan’da ve Libya’da masum kardeşlerimizi şu mübârek ayda katle devam ediyor. Yarın NATO Türkiye üzerinden Suriye ve Iran’ı da bombalamaya başlasa, şaşırmamak gerekiyor.

Birinci Avrupa ile İkinci Avrupa´nın siyasetleri o kadar birbirine zıt ki… Birisi diril derken diğeri öldürmeye çalışıyor. Clinton’un ABD’si ile Bush’un ABD’si kadar birbirine zıt… Veya Chirac – Schröder’in AB’si ile Sarkozy ile Merkel’in Avrupa’ları kadar birbirine ters. Neocon ve neoliberal cereyanlarla ittifaka girmiş bir AKP´nin dünya barışına katkısı zor olur. Zîra müttefiklerinin bütün istikballeri “çatışma” üzerine bina edilmiş. Doğu-Batı çatışması, ekonomik krizler, Turuncu Devrimin yağmaladığı Karadeniz ve Kafkasya ülkelerindeki iç kaos, Türk-Kürt çatışması, Arap baharlarının arkasına gizlenmiş iç savaş tezgâhları ve nihayet Avrupa içindeki birinci ve ikinci Avrupa çatışmalarına kadar. AKP kurmayları, Bediüzzaman’dan Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarının sebep olduğu değişimleri okusalardı daha doğru siyasetler üretebilirlerdi… En azından AB´yi doğuran tarihî hakikatin mahiyetini… Fakat nerede…

AKP kurmayları hakikî İsevîlik, birinci Avrupa, insaniyet–İslâmiyet birlikteliği, modern Bolşevizm, şimal cereyanı, ikinci Avrupa, Medreset´üz Zehra, dünya barışının kilit coğrafyası, ittihad-ı İslâm ve felsefe ile Kur’ân’ın barışı gibi tabirlerin asıl mânâlarını ve kastedikleri anlamları doğru kaynaklardan öğrenmek zorundalar. Şayet İslâm coğrafyasına ve Müslümanlara faydalı olmak istiyorlarsa… Şayet Hıristiyan dünyasının barışına katkıda bulunmak istiyorlarsa… Ve nihayet Türkiye´yi şu küresel cereyanların oyuncaklığından kurtarmak niyetinde iseler…