İnsanlık Âleminin Mürebbîsi

”Kur’ân; şu âlem-i insaniyetin mürebbîsi…” (Sözler, 2004, s. 589)

Âlem-i insaniyet; insanlık âlemidir. Demek ki Kur’ân, insanlık âleminin mürebbîsi ve terbiye edicisidir.

Kur’ân, Kelâm-ı Ezelî’dir. Teşri yani şeriata ait emirler ve kanunlar bütünüdür. Şeriat-ı İslâmiye ise şöyledir:

• Tehzibü’r-rûh (Rûhun ıslâhı, rûhun temizlenmesi.)

• Riyâzetü’l-kalb (Kalb terbiyesi, kalbi kötü arzu ve isteklerden uzak tutma.)

• Terbiyetü’l-vicdan (Vicdanın terbiyesi)

• Tedbirü’l-cesed (Cesedin idaresi)

• Tedvirü’l-menzil (Ev idaresi)

• Siyasetü’l-medeniye, (İdare, yöneticilik, devlet idaresi)

• Nizâmâtü’l-âlem (Dünya işlerinin düzenlenmesi.)

• Hukûk (Şeriat kitaplarında yazılı olan haklar, kanunlar ve kaideler)

• Muamelât (Fıkıhta şahıs ve aile hukuku, aynî haklar, miras, ticaret, borçlar ve iç hukukuyla ilgili konular.)

• Adâb-ı içtimâiye (Sosyal hayata, toplum hayatına ait kurallar, terbiyeler.)

İşte Kur’ân yukarıda saymaya çalıştığımız irşâdı, terbiyeyi yapmakta ve insanlığı kemâlat-ı îmân (îmân-ı kâmil) derecelerine çıkarmaktadır.