Üstadım, mevlidin için düştük yine yola
Kardeşlerimle hep bir can cana, kol kola.
Yaşımızı aldık, bu yolculuk bize zahmet
Biliyoruz; bu bir görev sonucu rahmet.
Bazılarımız yola çıkamadı, ölümler oldu
Onların eksikliği ile gönlümüz soldu
Gönül dolanırken hayatın akında karasında
Barla gölünü görüverdim, iki dağ arasında.
Nedense Barla’ya gelince içim üzüldü,
Üstadımın kayıktaki hayali önümde süzüldü
Hayal ettim Üstadımın buraya gelişini
Bu eserler dünyaya hükmedecek deyişini.
Geceden konakladım “Yeni Asya” tesisinde
İstedim bayram kalabalığında kapayım hisse
Burada kalacak yer bulmak ne mümkün
Çünkü her gelen diyor bura benim mülküm
Tesislerde yataklar üç vardiya çalıştı
Öyle şevk vardı ki herkes buna alıştı.
Şafak vakti Barla kabirlerine daldım,
Kara kavaktan gelen sudan selâmı aldım.
Kabir başında Kur’ân dinledim huşu ile
Burada duâlarımı getirdim gönlümce dile
Üstadım; Resul’den sonra isterim senden şefaat
Duâlarımı yabana atma; Hak katına at.
Bu seferde buralara doyamadan gidiyorum.
Barla’da hayat veren can suyu var diyorum.
Güya ceza için Üstadımı buraya sürmüşler
Halbuki Nur âleminin merkezini görmüşler.
Ben meşgul değilim senin kabrin nere?
Gönül çekiyor beni senin yattığın yere
Tesisteki görevlilere Rabbim kuvvet versin
Onlar iyi olursa, sen sofralardan yersin.
Gece boyu kardeşler geldi akın akın
Nurun şafağı sökecek inanırım çok yakın.
Yola baktım deniz uzanıyor önümde
Otobüsler sırayla gidiyor Sav yönünde
Herkes ikram edilen elmalarla doydu
İşte gönlümüzdeki kardeşlik de buydu.
Isparta olmuş Nur Fabrikasının merkezi
Üstad çağırıyor Ulu Cami’ye gelen herkesi
Üstadım, Resulümü (asm) ve seni yanıma koydum
Bugün hem madden, hem de manen doydum.
Bugün duâlarımla arşa dayandım
Her zamanki gibi Nur ateşiyle yandım
Bugün Ulu Cami mevlid için mekân bilindi
Ne kalabalık; seccademiz bahçedeki kilimdi.
Çınarın gölgesinde huşuyla Kur’ân dinledim
Duygularım dorukda; gözyaşıyla inledim.
Kavuştum yıllardır hasret olduklarıma
Durmadan sarıldım yolda bulduklarıma.
Kardeşlerim kaplamış dört bir yanımı,
Bugün gördüm herbir canda cananımı.
Nur gülleri açtı bugün Isparta’nın böğründe
Herkes nur aldı, nur verdi birbiri önünde
Üstadım bugün bizlere mahşeri yaşattın
Isparta’nın her yanını nurla kuşattın
El açtık, hazır bulunduk o an duâda
Görmeliydiniz ne mutluyduk o anda
Ispartalı kardeşlerime teşekkür ederim
Bu kermesleri seneye yine aynen isterim.
Mevlidden sonra gönlüm onlarda kaldı
İnanıyorum, herkes büyük bir ders aldı.
Benzer konuda makaleler:
- Said Nursî’nin gözüyle Isparta
- Bayram Yüksel
- Barla “Nurun rahlesi” ise, Isparta “Nurun medresesi”dir
- Bediüzzaman ve Risâle-i Nur hakkındaki bazı isnadlara cevaplar
- Bediüzzaman ve Risâle-i Nur hakkındaki bazı isnadlara cevaplar
- Mustafa Sungur
- Dünyayı sarıp, gönülleri fetheden Nur’un tulu ettiği belde: ISPARTA
