Mazlûm Filistin´e

Peygamberimin Rabbine yükseldiği Aksa

Geçmiş idi meb’us nice Yakûb ve de Musa

İcrâ edivermiş idi binlercesi tebliğ

Hakkın o büyük erleri âyâta mübelliğ

İbretle bakıp onlara ders almalısın ders

İslâmı Filistin ile derk etmeli herkes

Toprakları mâ’nâları hep kanla boyandı

Kudsî o güzel yerde zulüm arşa dayandı

Öldürmek için sanki yaratılmış o ruhsuz

İnsan mıdır? Asla… Nice hissiz ve de yüzsüz

Zulmün ezilen milleti haksız yere ezdi

Artık nice masum iki yüzlülere bezdi

Suçsuz görünüp bizleri barbar diye teşhir

Ayyuka çıkan zulmüne bizden dahi tenfir

Ey çift yüzü vahşetle kararmış be uğursuz

Vahşilere yamyamlara sen maskara yüzsüz

Bir gün konulur mizana mazlûmların âhı

Yüklen denilir Avrupa binlerce günahı

Herkes geçiyor göz yumarak zulmüne heyhat

Hunhar deşiyor parçalıyor dinlemiyor hat

Vurmuş yere alnın yakarır Hakka gönülden

Taş olsa dayanmaz buna fırlar o da yerden

Binlerce şehidin kanı nâ hak yere aktı

Mimsiz medeniyet buna sırtlan gibi baktı

En koskoca devletleri gaflet bürümüş de

Görmez ezilen ahları bir an bile düşte

His yok acımak nerde? Be hey taş mı kesildin?

Salîbe gelen illete sen böyle değildin

Kurtar bizi Rabbim ne denaet bu, ne zulmet

Lutfun ile setr eylemezsen bize rahm et

Ayyuka çıkar ahları Rabbim ne büyük kin

Yıllarca da figan ediyor zâr-ı Filistin

Feryatları halkın dayanır mutlaka Arşa

Zalimler için nâr-ı cahim bin kere yaşa

Zevkin bu senin… Sahneleyip seyrine daldın

Çift yüzlü Frenk kâfiri temsil bunu sandın

Nerden çıkacak zulmüne “Dur!” haykıracak güç

Tavrın o kadar sinsi riyakâr… O kadar güç

Kim razı olur zulme odur kahpe şerefsiz

Mü’min olamaz hiç de şuursuz ve hedefsiz

Yâ Rab! Bu ne vahşet ki görenler diyemez dur

Şahit oluyor zulmüne halklar bütün unsur

Artık unutulmuş itilip ağzına küfrün

Kur’ân’la müeyyed kim o tam millet-i mel’ûn

İnsanlığı batsın, bu ne vahşet ey İlâhî

Rahmet okutur sırtlana ondaki devâhî

Çirkin yüzü, mü’minleri tahkir ededursun

Küstah gülerek çevreye ma’sumları vursun

İnsafı da şefkati de hiç olmamış asla

Katmış önüne körpe, kadın, yaşlı ve hasta

Elbette şahadet ne büyük lütf-i İlâhî

Def etti onun rahmeti binlerce hevâi

Vardır biliniz hem kaderin hissesi bunda

Parlar güneşin kardeş, o sindirme sonunda

Onlarca ezilmiş nice millet bunu aştı

Tahribe boyun eğmedi yıllarca savaştı

Milletleri içten ediyor sinsice ifsat

Bir askeri tercih bine taktik iyi firsat

Yardım eli bekler nice mazlûm… Hani nerde?

İslâm’da olur paylaşı dostlukta, kederde

Gargatları kahrol, geliver va’d-i İlâhî!

Dinsin nice mağdur ve de mazlûmların âhı

Tutmaz elimizden biri senden beri ey Hakk

Bir gün sorulur zalime yaptıkları mutlak

Bir damla da olsun size bizden bu da çığlık

Dinim ki Sabâhî kabul etmez hem ikilik

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*