Teveccüh-ü nas dipsiz kuyu,
İstenilmez belki de verilir.
İltifatı sever nefsin huyu,
İhlâs kaçar nefsin dirilir.
Teveccühü Nas çok kaygan,
Menfaati için her şeyi yapar,
Teveccühü bekleyen nadan,
Nefsine mahkûm, kendini yakar.
Teveccüh-ü nasın durağı yok,
Sen dolmuşuna binme sakın,
Arzu ve istekleri pek de çok,
Çıkarı için sana çok yakın.
Beşer çarşısında hep dolaşır,
Emsalleri çok, gözler önünde,
Düşe kalka hedefine ulaşır,
Bilmez ki düşmüş kuyu dibinde.
Mevki, makam ikram edilir,
Acaba iltifatlar neyin nesi?
Teveccüh nasla elde edilir,
Açığa çıkar o davulun sesi.
Ben kendimi beğenmiyorum der,
Teveccühte kaçan Hz. Üstadım,
Beni beğeneni de beğenmiyorum,
Yolunda yürümek benim vaadim.
Teveccühün yüzünde astar var,
Uzak dur! Edep haya gerek,
Dünyada zillet, ahirette zarar,
Hz, Resulullah’ın (asm) hayatı bize örnek.
Tevfik BOZ
Benzer konuda makaleler:
- Bayram Yüksel
- Mustafa Sungur
- Mehmed Fırıncı
- Mehmet Kutlular: Bir nur talebesinin siyasetteki istikameti
- Elinde kor ateş tutmak
- İbrahim Hulusi Yahyagil
- Bediüzzaman’ın talebesi ve harp arkadaşı Ali Çavuş’un bilinmeyen hatıraları
