Bin sekiz yüz yetmiş sekiz nurlu bir yıl idi
Nurs köyü göklere nur savuruyordu
Sema âlemi o an sanki coşmuştu
Ve esen ılık bir rüzgâr nuru müjdeliyordu
Bir güneş ki üflemekle sönmeyen
Bir ilim ki göl deniz okyanus olan
Bir hakikat ki uğruna canlar verilen
Bir yol ki sırat-ı müstakîme götüren
Zehirlediler masum zatı almadı ruhunu Allah
Sürgünden sürgüne sürdüler sönmedi biiznillah
İşkenceler nice cefalar verdiler yıkılmadı Abdullah
Himayedeydi koruyordu onu yüce Allah
Zulüm arttıkça arttı nuru arttı iman ilmi
Yayıldı tüm her yere nuru feyzi
Dünya aydınlıktı onunla bahtiyardı
Felâha girdi kutsî dâvâsıyla niceleri
Benzer konuda makaleler:
- İlmi kelâmın Nurlu eserlerini hakkıyla okumak
- Yeni Asya 48 yaşında
- Ehl-i dünyamıyız, Ehl-i dinmiyiz?
- Mehmed Feyzi Efendi
- Üstadın ‘ser katibi’ Mehmet Feyzi yâd edilecek
- Bediüzzaman’ın talebelerinden Tenekeci Abdullah duâ bekliyor
- Bediüzzaman Kastamonu’da yad edildi
- Vefatının 47. sene-i devriyesinde Çaycı Emin Bey
- Vefatının yıl dönümünde… Bediüzzaman Dedeyi anlamak
- İslâm insanları yüceltmiştir
İlk yorumu siz yazın