Şeytana “hooop” diyebilmek!

ŞEYTAN hep insanı kandırmaya çalışır. Peki kendini ne sanır ki(!) insanla bu kadar uğraşır? Acaba hiç mi fark etmez Allah’ın huzurundan atılmış zavallı ve yapa yalnız bir varlık olduğunu? Hiç mi bilmez, nihayetinde kendisinin tek kalıp nefret edilen olacağını?

Eğer bunları biliyorsa, bu şeytan ne cür’etle imanı için çalışan insanlara bulaşır, musallat olur? Bilmez mi ki o insanların üzerinde Allah’ın rahmeti, inayeti vardır…
Peki biz şimdi şeytan için bu cümleleri sıraladık, damarı varsa damarına da bastık, ama bu sırada hiç kendimize baktık mı? Şeytanın sözünü hiç mi dinlemedik? Eğer nefsimizi temize çıkarma niyetinde değilsek, dinlediğimizin farkındayız demektir. ‘Ben ateştenim, insan topraktan’ diyerek kibirlenen şeytana şu zamana kadar az mı uyduk?
Bana da en son, okuma programına gitmeden önce az çektirmemişti! “Zaten tatilin iki hafta; bir haftasında staja gidip çalışacaksın, geriye bir haftan kalacak, onda da ne işin var okuma programında? Hem merakla beklediğin dizinin tekrarı olmayan yeni bölümü var. Oraya gidip bir de her gün erken kalkacaksın. Çekilir mi yaa. Boşveeeer, evde otur, gez, dolaş, keyfine bak” deyip durdu başımda. O an Allah’ın izni ve merhametiyle kendimi toparlayıp “Kes bu aldatmaca lâfları!” dercesine eûzü besmele çekmiş ve daha fazla kulak asmamak için hızlı hızlı hazırlanıp çıkmıştım. Ve o zamanki okuma programında yaptığımız dersler, fikir alış verişleri, düşünce paylaşımları o kadar lezzet verdi ki, anlatamam. Yaptığım özel okuma bile ayrı bir tat doluydu. Rabbim aklıma anlama, dilime konuşma kuvveti vermişti ve her işlenen dersi anlayıp o konuyla ilgili paylaşacak fikirlerim oluyordu; bu mutluluk verici bir şeydi gerçekten.
Çok şükür dedim Rabbime, çoook şükür…
Ve anladım ki işin sırrı; şeytana ‘hoooop’ diyebilmekte!
Deneyin ve görün…