“(Dâvete kulak vermeyen) kafirlerin misali, çobanın bağırıp çağırmasını işiten (ama anlamayan) hayvanların durumuna benzer. Çünkü onlar sağırlar, dilsizler ve körlerdir. Düşünmezler de.”1 Çobanın sesini duyup anlamayan hayvan misali cay-i dikkattir. Bu misal aynı zamanda popüler ve ünvanlı ateistlerin inkar sebeplerini daha yakından idrak etmemizi sağlar. Beş duyularından gelen imani hakikatlere karşı kendilerini kapatmışlardır. Düşünme, akletme yetilerini dahi sebeplere vererek Rablerinden uzaklaşan bir zihniyet içerisinde oldukları anlaşılıyor.
Samimiyet olmadığı takdirde herhangi bir mevzuda mesafe almak mümkün değildir. Davete icabet samimiyetsiz mümkün değildir: “Sadece samimiyetle dinleyenler senin dâvetine karşılık verir. (Kalben) ölü olanları ise ancak Allah diriltir. Sonra da Onun huzuruna döndürülürler.”2 Aynı hadiseye Müslüman tefekkür, ibadet, ibret, zikir gibi pencerelerden bakarak manevi terakki etmeye çalışırken, kafirlerin bu yola sülûk etmemesi kendilerine süslü gösterilmiştir:
“Ölü/sapıtmış iken dirilttiğimiz ve kendisine insanlar arasında yürüyebileceği bir ışık verdiğimiz kimse; karanlıkta kalıp ondan hiçbir zaman çıkamayacak kimse gibi olur mu? Olmaz ama kafirlere yaptıkları süslü gösterilmiştir.”3
Bu süsün sonunda azıcık ve fani bir dünya menfaatinin ardından kül misaliyle özetlenen hakikatle yüzleşme kaçınılmazdır:
“Rablerini inkar edenlerin çabalarının durumu, fırtınalı bir günde, rüzgarın şiddetle savurduğu küle benzer. Kazandıklarından hiçbir şey elde tutamazlar. İyiden iyiye sapıtma işte budur.”4
Bu menhûs tercihin yani iman yerine küfrü satın almanın elbette ahiret karşılığı da elim olacaktır: “İman yerine küfrü satın alanlar (tercih edenler), Allah’a hiçbir zarar veremezler. Onlar için elem verici bir azap vardır.”5
Dipnotlar: 1-Bakara Sûresi, 171.; 2-En’am Sûresi, 60.; 3-En’am Sûresi, 122.; 4-İbrahim Sûresi, 18.; 5-Al-i İmran Sûresi, 177.
İlk yorum yapan olun