O tartışma gerçekten yaşandı

“Kartelin köşe kadıları” diyorlar ki;

“Mustafa Kemal ile Said Nursi arasında böyle bir konuşma geçmiş olamaz!.. Çünkü Mustafa Kemal, o zamanlar çok güçlüydü… Said Nursi, onun karşısına geçip de bu lâfı etmiş olsaydı, kellesi giderdi!..
Ama eğer, böyle bir konuşma geçtiyse; o zaman da, Mustafa Kemal’in bir despot değil, son derece demokrat bir insan olduğu ortaya çıkar!.. Böyle bir konuşmanın geçtiğini iddia edenler; hem kaynak göstermeli, hem de Mustafa Kemal’in despot olduğunu söylemekten vazgeçmelidir!”

KAYNAK DA BELLİ, TARİH DE!

Bu tartışmalar üzerine, muhabir arkadaşlarımız hem “Hür Adam”ın yönetmeni Mehmet Tanrısever’le konuştular, hem de Said Nursi’nin kendi hayatını ve görüşlerini anlattığı “Tarihçe-i Hayat” kitabına baktılar.
Ve, gördüler ki;

“Mustafa Kemal ile Said Nursi arasındaki o diyalog, gerçekten yaşanmıştır!”
Tarihçe-i Hayat kitabının “124. sayfası”nda, Mustafa Kemal’in, Bediüzzaman’ı şifreyle Ankara’ya davet ettiği, ancak bu davete icabet etmediği, “üçüncü davet”in sonunda Ankara’ya geldiği; Meclis’te, dine kayıtsızlık ve Batılılaşma bahanesi altında İslamiyet’e karşı soğukluk havası gördüğünden, milletvekillerine hitaben namaza teşvik edici bir bildiri yayınladığı, Kazım Karabekir’in de bu bildiriyi Mustafa Kemal’e okuduğu yazılıdır.
Kitabın ilerleyen sayfalarında ise, Mustafa Kemal, etrafında “50-60 mebus” bulunduğu halde, Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri’ne dönerek der ki;
“ ‘Sizin gibi kahraman bir hoca bize lazımdır. Sizi, yüksek fikirlerinizden istifade etmek için buraya çağırdık… Geldiniz, en evvel namaza dair şeyleri yazdınız, aramıza ihtilâf verdiniz.’ Bu söz üzerine, Bediüzzaman, birkaç makul cevabı verdikten sonra, şiddetle ve hiddetle iki parmağını ileri uzatarak, “Paşa, Paşa!.. İslamiyette, îmandan sonra en yüksek hakîkat namazdır. Namaz kılmayan haindir; hainin hükmü merduddur.”
Mustafa Kemal, Said Nursi Hazretleri’nin bu çıkışı üzerine “özür” diler!..

İddia şu:
Mustafa Kemal gibi bir adam, hem de “en güçlü olduğu” dönemde, hiç “özür” diler mi?..
Bir: İşte “kaynak” ortada… “Yok” dedikleri kaynak, “Tarihçe-i Hayat”tır.
İki: Bu “diyalog”un geçtiği tarih 9 Kasım 1922 ile 17 Nisan 1923 arası bir gün olmalıdır…
Said Nursi Hazretleri’nin Ankara’ya geldiği tarih 9 Kasım 1922 olduğuna ve “namaz”la ilgili bildiriyi de kısa bir süre sonra yayınladığına göre, kuvvetle muhtemeldir ki; Mustafa Kemal ile görüşmesi 1922 yılının Kasım veya Aralık ayında cereyan etmiştir!..
Şunu söylemeye çalışıyoruz:
Mustafa Kemal, o yıllarda elbette “güçlü” idi ama bir “denge politikası” gütmeye de mecburdu… Öyle ya, kafasında “Cumhuriyet’in ilânı” vardı… Dolayısıyla, “desteğe” ihtiyacı vardı…
“Denge politikası” uygulayan bir Mustafa Kemal’in; Said Nursi Hazretleri’ni azarlamak veya kellesini aldırmak yerine, ondan “özür” dilemesi, gayet normaldir!..

HAYATI “SÜRGÜN”DE GEÇTİ!

Kaldı ki, bu tavır “Said Nursi’nin ilk çıkışı” da değildir… Bu “çıkışları” yüzündendir ki, ömrünün “sürgün”lerde geçtiği, “tarihî bir gerçek”tir!..
Bir defasında; “8 yıl boyunca sürgün hayatı” yaşadığı Kastamonu’dan, Çankırı üzerinden Ankara’ya getirilerek bu defa Isparta’ya sürgün edilir. Said Nursi; Ankara’da bulunduğu günlerde Vali Nevzat Tandoğan’la görüşme talebinde bulunur.
13 Ekim 1943 tarihinde, burada cereyan eden hadisede görgü şahitleri; Tandoğan’ın, Said Nursi’ye odasında zorla şapka giydirmeye teşebbüs ettiğini söyler.
Başındaki sarığı çıkarıp şapkayı giymesini talep eden valiye, Said Nursi’nin boynunu göstererek; “Bu sarık ancak bu kelle ile beraber çıkar” şeklinde cevap verdiği ifade edilmektedir.
Hararetli tartışma ile biten görüşmeden sonra Said Nursi valilik binasını terk ederken, “Nevzat, başından bul!” diye beddua etmiştir.
Artık, bu “beddua” mı kabul edilmiştir, yoksa başka bir sebeple mi olmuştur, elbette bilinmez ama, CHP’nin Ankara Valisi Nevzat Tandoğan’ın sonu, gerçekten de “başından” olmuştur.
Tarihe “Ankara Cinayeti” olarak geçen ve hâlâ tartışılan olay şudur:
“Vali Tandoğan, 9 Temmuz 1946’da kafasına kurşun sıkarak intihar etmiştir!”
Bütün bunlar gösteriyor ki;
Said Nursi Hazretleri’nin; “doğruları söylemekten çekinmeyen bir yapısı” vardır… “Sürgünlerde yaşamayı” göze alıp, 1943’de Vali Tandoğan’a o sözleri söyleyebilen bir Said Nursi’nin, 1922’de Mustafa Kemal’le öyle konuşamayacağını iddia etmek, hem “tarihi bilmemek”tir, hem de Said Nursi’yi tanımamak!..

Hasan Karakaya / Yeni Akit, 3.1.2011

Benzer konuda makaleler:

• İşte Said Nursî’nin Mustafa Kemal’le görüştüğünün belgesi
• Said Nursi ve Demokratik Açılım Paneli 2010 İstanbul
• Bediuzzaman ile Mustafa Kemal hiç karşılaştılar mı?
• Gündem Said Nursi
• Yakın tarih sorgulanıyor
• Hür Adam’a selâm
• Atatürk ve Said Nursî karşılaşması
• Said Nursî; mağduriyet, hakkaniyet ve demokratik cumhuriyet…
• Kan davasını Said Nursî bitirdi
• Bediüzzaman’ın mücadelesi

Editör