El-Bedî’

Gösterir rahmetinin hoşluğunu her bir eser
Zerreler kürreler O’nu şevkle terennüm eder

Rabbimin eşsiz yaratması hep insana bakar
Mavi gök mavi deniz berrak su yeşil ovalar…

Rabbimizdir her şeyi yoktan O’dur icâd eden
Yaratır asmada tatlı üzümü gülde diken

Her yarattığının olmaz tıpkı aynı modeli
Eder inşâ ayrı ayrı O Bedi’ kudret eli

Sayısız eşyayı icâd eyleyerek bî-misâl
Her biri diğerine olamaz asla emsâl

Hem misilsiz bir şekilde O’nun icâd âdeti
İhtiyacı verip ânında yaratmak rahmeti

Dolu yağmur zerreler kar hepsi O’nu yâd eder
Bir baharı bir çiçek gibi kolay icâd eder

Göremezsin iki kişi aynıdır sûrette
Hem de asla tam bulunmaz aynı bir sirette

Muhtelif şekilleri yüzlerde çizer kaderi
Yılda iki kez değiştirir beden-i beşeri

Bir karış yüzde ağız burun gözü hem kaşları
Ayrı ayrı nakşediyor sayısızca saçları

Öyle değişik şekilde yaratır göğü yeri
Nâmütenâhî çizikler çizer üstünde deri

Yeryüzü gökyüzünü O hem yüzünü yaratır
Hepsini ayrı dokuyup nakş ederek donatır

İşte ay güneş merih nice gezegen merkür
Şimdi sen düşünme de deve ede tefekkür(!)

Girmemişse içine insanın o nur-i ziyâ
Maddeten ma’nen o kimse eyleyemez irtifâ

Hikmet ile uğraşan nur-ilmle yol gösterici,
Cahil ölü-diri âkıl-vaiz ışık verici

Hem de iradenle bunlardan birini seçiver
Âkılı tercîh edersen cahili vaz geçiver.

Benzer konuda makaleler: