İki penceremiz

Rabbimiz bizi çok özenle yaratmıştır. Kendi isimlerinin tecellilerini bedenimize ve ruhumuza nakşetmiştir. Ne kadar değiştirmeye çalışsak da kişiliğimizi, bazı özelliklerimizi kontrol edemeyiz…

Meselâ gözlerimiz, her zaman dünyaya açılan iki penceremizdir. Ama aynı zamanda bizi biz yapan değerlerden birisidir. Çünkü gözlerimiz kişiliğimizi belirler.

Söz ile yalan söyleyen birisi, gözleriyle yalan söyleyemez. Her bakışımız o an ne yaşadığımızı da anlatır.

Mutlu olduğumuzda daha güzel parlar, üzüntülü olduğumuzda içimizden akan yaşlar ıslatır göz pınarlarımızı. Öfkeli olan bir anne çocuğuna bakınca; bir bakışla onun ne demek istediğini çocuğu anlar ve her ne yapıyorsa o yaptığını bir daha yapmaz. Umutsuzluğu anlar birisi boş yere dalıp giden gözleri görünce, ya da kararlılığı okur gözlerinde karşındaki kişi…

Yaramazlık yapan bir çocuk “ben yapmadım” derken yere bakar. Çünkü gözlerindeki endişe ve korku onu ele verecektir. Bir bakışımız her zaman o anı değiştirir. Bazı gözler sevgiyle bakarken; bazıları etrafa at gözlüğü ile bakar. Felsefe gözlüğü ile bakan bir kişi, birçok güzelliği de kaybeder. Aslında beş duyu organımızın hepsi bizi anlatır. Görmek, duymak, tat almak, kendi aralarında bizi herkese anlatır. Bunların kıymetini bilmek bu yüzden çok önemlidir…

Herkesin sınavı değişiktir. Bazıları âmâ olarak hayatlarına devam ederler. Ama hepimizi çok seven Rabbimiz, onlara da daha değişik özelliklerinden nakşeder. Bu yüzden görmeyenler, duymayanlar, konuşamayanlar üzülmemelidir. İsyan etmemelidir. Topal bir karıncaya bile Nemrut’u öldürmek gibi en büyük görevi veren Yaratanımız, onlara da güzel isimlerinin yansımalarından nakşetmiştir.

Gözlerimiz kalbimizi anlatırmış. Bu yüzden güzel görebilmek çok önemlidir. Bakmayı bilmek bize her şeyi kazandırır. Gözlerimizin, kıymetini her zaman bilmeliyiz. Bu güzel nimetle nimetlendirdiği için Rabbimize binlerce kere şükürler olsun…