Abdullah bin Ebu Evfa

Künyesi Ebû Muaviye Abdullah b. Ebî Evfa el-Eslemi’dir. Peygamberimizin vefatına kadar Medine’de kalmış, daha sonra Kufe’ye gitmiştir. Kufe’de en son vefat eden sahabe de Abdullah Bin Ebu Evfa’dır.1 Kufe, ashablar arasında yerleşim şehri olma bakımından diğer merkezlere göre daha meşhurdur. Nitekim Hz. Ali de hilafet makamına geçtikten sonra, hükümet merkezini Kufe’ye taşımış, tabir-i caizse, Kufe, tüm faaliyetlerin odağına yerleştirilmiştir.

Kufe’ye yerleşen ashablardan bazıları şunlardır: Hz. Ali, Sa’d Bin Ebu Vakkas, Said Bin Zeyd, Abdullah Bin Mes’ud, Selman-ı Farisi, Muğire Bin Şu’be, Ammar Bin Yasir, Huzeyfe Bin Yeman… İmam-ı Azam yani Numan Bin Sabit de Kufe’de doğmuş, sahabelerden dördüyle görüşebilmiştir. Bu sahabelerin içinde Abdullah Bin Ebu Evfa da vardır.2 Fakat miladi 699 yılında doğan İmam-ı Azam, miladi 705 yılında vefat eden Abdullah Bin Ebu Evfa ile en geç altı yaşındayken görüşmüş olmalıdır. Diğer sahabelerle ise gençlik çağlarında görüşmüştür.

Hayber’in fethi ve Huneyn Savaşı’na katılan Abdullah, ‘Beyat-ı Rıdvan’da da bulundu.3 Ayrıca Peygamber efendimizle yedi4 ya da altı savaşa katıldığı rivayet edilmektedir.5

Babası Ebu Evfa’nın asıl adı Alkame’dir ve o da sahabedir.6 Oldukça uzun yaşadığı bilinen -yaklaşık 100 yaşında vefat etmiştir- Abdullah Bin Ebu Evfa, hayatının son dönemlerinde gözlerini kaybetmiştir.7

Risaleler’de sadece bir yerde geçen8 bu sahabeden Bediüzzaman Hazretlerinin, ‘müteaddid tarikler ve o tarikler başındaki sahabeler’in içinde zikrettiği Abdullah Bin Ebu Evfa’dan, İsmail Bin Ebu Halid, Ebu İshak eş-Şeybani, Amr Bin Mürre gibi raviler hadis rivayet etmişler, bu hadislerden doksan kadarı da günümüze kadar gelmiştir.9 Ayrıca Buhari’nin rivayetlerinden Abdullah Bin Ebu Evfa’nın sahifeleri olduğu da anlaşılmaktadır.10

Dipnotlar:

1. Üsdül Gabe, III, s. 121.

2. Hadis, Ali Yardım, I, s. 126, 127.

3. A’lam, III, 428.

4. Alam, III, 430.

5. Üsdül, III, 121.

6. Alam, 428.

7. Müstedrek, III, 122.

8. Mektubat, 153.

9. Müsned, IV, 352 – 380 / Buhari, II, 546, III, 1424, IV, 1538,1688, 1689, 1810, 1824, 1825.

10. Subhi Salih, Ulumu’l Hadis ve Mustalaha, ter. M. Yaşar Kandemir, Hadis İlimleri ve Hadis Istılahları, Ankara 1973, s. 19

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*