“Şüphesiz, israf edenler/saçıp savuranlar şeytanların kardeşleridirler. Şeytan ise Rabbine karşı çok büyük bir nankörlük etmiştir.”1
İktisat Risalesinin her zamankinden daha çok okunması gereken günlerden geçiyoruz. Dünyada yaklaşık bir milyar insan susuz ve açlık çekiyor. Bu vahim tablo karşısında israf etmek vicdanımızı acıtmalı. İsraf edenlerin şeytanın kardeşi olarak tanımlanması da gayet cay-i dikkattir. En şerefli mevcudat olarak yaratılan insan şeytanın kardeşliğini intaç verecek davranışlardan uzak durmalı.
Elbette şeytan şeytanlığını yapacak ve bizleri israfa ve diğer haramlara sürüklemeye çalışacaktır. Bu durumda yapılması gereken bellidir:
“Eğer şeytandan bir kışkırtma seni dürterse, hemen Allah’a sığın. Şüphesiz O, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir. Takvaya erenler var ya, onlara şeytan tarafından bir vesvese dokunduğunda (Allah’ın emir ve yasaklarını) hatırlayıp hemen gerçeği görürler. (Şeytanların) dostlarına gelince, şeytanlar onları azgınlığa sürüklerler. Sonra da yakalarını bırakmazlar.”2
Allah’a sığınmak tüm sorunların çözüm adresidir. Rabbimiz helal dairesi içinde ihtiyaçlarımızın karşılanmasını emreder. “Ey Adem oğulları! Her secde edişinizde güzel elbiselerinizi giyin; yeyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez.”3 ayeti son derece manidardır. Yemek, içmek, giymek helal ancak haddi aşarak israf etmek haramdır.
Müslümana yakışan vasat mertebedir. İfrat ve tefrit uçlarında dolaşmak ise şeytanın kardeşi olanların vasıflarıdır. Ölçümüz; “(O kullar), harcadıklarında ne israf ne de cimrilik ederler; ikisi arasında orta bir yol tutarlar.”4 ayetindeki vasatta sebat etmektir vesselam…
Dipnotlar: 1- İsrâ Sûresi, 27.; 2- A’râf Sûresi, 200-202.; 3- A’râf Sûresi, 31.; 4- Furkan Sûresi, 67.
İlk yorum yapan olun