Son yıllarda, resmî bayramların kutlanması ve 10 Kasım ritüelleri daha da yaygınlaştı ve bu, toplumdaki Mustafa Kemal sevgisinin artmasıyla doğrudan bağlantılı. Bunu birkaç cihetten değerlendirmek icap ediyor:
1) AKP zihniyeti halkı sömürdüğü için ve Türk siyasi düşüncesi de “lider kültü”nden bağımsız olmadığı için; Mustafa Kemal, AKP zihniyetinden bunalanların bir sığınağı oluyor. Sanki AKP zihniyeti bir dert ise onun dermanı, bir zehirse onun panzehiri, bir hastalık ise onun ilacı gibi görülüyor.
2) Mustafa Kemal sevgisi, AKP zihniyetine karşı arttığı gibi, AKP zihniyetiyle beraber de artmıştır. Çünkü, bugünkü bir “tek adam” yönetimini normalleştirirseniz, tarihteki başka herhangi bir “tek adam” dönemini de normalleştirmiş olursunuz. Şu da var ki; AKP, Kemalist tarih anlatısına karşı bir mücadeleye girişmemiştir, hatta onun üzerinden kendisini meşrulaştırmaya çalışmıştır.
3) Siyasal İslamcıların uzun süren iktidarının sonunda, Siyasal İslamcı ideolojinin içi boşalmıştır. Ayrıca Siyasal İslamcılar dünyevîleştiği için, Mustafa Kemal’i eleştirmek için gereken riski almaktan kaçınmaktadırlar. Hâlbuki Kemalizm’in karşısındaki önemli fikir akımlarından biriydi Siyasal İslamcılık. Siyasal İslamcılık zayıfladığı için Mustafa Kemal eleştirisi azalmış, sevgisi artmıştır.
4) Son yıllarda Mustafa Kemal, siyaset adamlığındaki hiçbir icraatıyla tartışılmayıp, sadece “ülkeyi işgalden kurtaran adam” imajıyla sunulmuştur. Bir ideologu savunmak, o kişinin her şeyini bilip ona her şeyiyle sahip çıkmak demek ise; Mustafa Kemal’e, her şeyini bilmeden sahip çıkmak artmıştır. Bu, Mustafa Kemal sevgisinin içinin boşaldığının da göstergesidir.
5) Bir insanın, kendisine dayatılan bir resmî ideolojiye (Kemalizm) alternatif bir dünya görüşü geliştirebilmesi için, alternatif fikirler okuması şarttır. Gel gör ki toplumumuzda okuma oranı da azalmıştır.
6) Gençlere, yetişkinler olarak bir hayat amacı, bir yaşam felsefesi sunamadık. Onlara örnek alınabilecek kişi olarak sadece ve sadece, resmî ideoloji tarafından, Mustafa Kemal sunuldu. Şu da var ki, Kemalizm’in zulümlerini bizzat yaşayarak deneyimlemediler, 28 Şubat sürecindeki gibi. Bunların sonucunda Mustafa Kemal’e sempatileri arttı.
7) Bazı Kürtler arasında da Mustafa Kemal sevgisi az da olsa artmış vaziyette. Şüphesiz bunda da, Kürtlere yönelik asimilasyon politikası etkili olmuştur. Kendi milliyetinin bilincinde olan bir insan –burada kastım menfi milliyetçilik değildir–, kendi milliyetine zarar veren bir adamı sevemez, hâlbuki. Şu da var ki, Kürt siyasi hareketinin eskisi kadar güçlü bir gelecek tasavvuru sunamaması da yukarıdakinin bir nedenidir.
8) AKP’ye karşı ortaya çıkması gereken toplumsal muhalefetin bir bölümü, maalesef Kemalizm şeklinde ortaya çıkmaktadır. Bir insan, AKP icraatlarını biraz fazla eleştirse veya sokakta protesto etse –ki anayasal haktır– kendisini bulacağı yer polis karakoludur, çekinebiliyor. Fakat Mustafa Kemal’i AKP’nin tam karşısında konumlandırdığı için, tepkisini Mustafa Kemal sevgisi olarak gösterebiliyor. Mustafa Kemal ile ilgili her şeyin görünürlüğünün artmasının bir sebebi de budur.
Mehmet Soydan
Benzer konuda makaleler:
- Bediüzzaman’ın mücadelesi
- Gündem Said Nursi
- Kendi Yazarını Sansürlediler
- Said Nursî ve M. Kemal
- O tartışma gerçekten yaşandı
- TAHA AKYOL: M. Kemal materyalizmden etkilendi
- M.Kemal’in Talebini Said Nursi’ye Babam İletti
- Bediuzzaman ile Mustafa Kemal hiç karşılaştılar mı?
- Börekçi’den günümüze
- İşte Said Nursî’nin Mustafa Kemal’le görüştüğünün belgesi
“Asrın müellifi Bediüzzaman Said Nursî Hazretlerinin telif ettiği Risale-i Nur’ların medyadaki katıksız dili olmaya özen gösteren Yeni Asya, sağduyulu çizgisinden ödün vermeden ‘doğrunun yanında haklının sesi’ olarak milletimizin gönlünde taht kurmuş bir misyon gazetesidir.”
İlk yorum yapan olun