Demek o, buydu ha!

O resmi ilk defa gördüğümde şok olmuş, nutkum tutulmuştu. Nasıl olurdu? Türkiye Cumhuriyetinin; ilk defa halkın, milletin oylarıyla iş başına gelen bir hükümetinin on senedir iktidarda olan başbakanı, iki adamın elinde oyuncak oluyordu.

Buna tahammül etmek zordu.

Evet, rahmetli Menderes’ten, “İslâm kahramanı” (bu unvanı ona, asrın imamı Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri vermişti) Menderes’ten bahsediyoruz. Ona ve hükümetine; haince, alçakça yapılan bir ihtilâl neticesinde, o ve arkadaşlarının gerek İmralı’da, gerekse Yassıada’da (Anlamadığım bir şey var: Yassıadanın ismi değiştirilerek, ”demokrasi ve özgürlükler adası” olmuş. Ben buna hiçbir mânâ veremedim. Bir alâka kuramadım. İsminin bu şekilde değiştirilmesi biraz garip geldi.) başlarına gelenleri gördükçe, duydukça insan, insanlığından utanıyor. İşte o günlerde, başta devrin Cumhurbaşkanı (dolayısıyla o da, ilk defa milletin oylarıyla seçilen bir Cumhurbaşkanıydı) olmak üzere, başbakan Adnan Menderes ve hükümetin diğer ileri gelenlerinin başına gelen zulümleri, alçaklıkları, o adalar, adaların dağı, taşı, toprağı, dile gelip de bir haykırsa, her halde dünya yıkılır!

O zulüm dolu günlerle alâkalı birçok kitap yazılmış, ağıt yapılmış, belgesel-filmler çekilmiş, resimler yayınlanmıştır. İşte o resimlerden bana en çok dokunan birkaç tanesi var. İnanın, Menderes’in şehid edilmeye doğru giderken kelepçeli hâli de, idam sehpasında, şehid olduktan sonra çekilmiş resmi de bana o kadar dokunmadı. Bana dokunan birkaç resim var. Bunlardan biri de, üniformalı iki adamın, rahmetli Menderes’in başında amirane ve hükmeden pozlarla saygısızca dikildiklerini gösteren resimdi. İşte o resmi ilk defa görünce “Yahu bunlar da kim?” diye kendi kendime sormuş ve bu sorumu, bir makalemde de dile getirmiştim. Meğer onlardan biri, geçenlerde ölen Teoman Koman’mış.

Benzer konuda makaleler:

İlk yorum yapan olun

Makale hakkında düşüncelerinizi paylaşın...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*